Hiçbir emek harcamadan, fırsat kollayarak, av artıkları, kırıntı ve döküntülerinden geçinme huyları, çakallar hakkındaki görüşlerimizde etkili olmuştur. Bu özellikleri sıfat olarak bazılarına uygun buluruz. Çakal olmak, çakallık yapmak, çakallaşmak, çakal tarlasında büyümek, çakaldan huy kapmak gibi deyimlerimizle de aynı karakter özelliklerine vurgu yaparız. Kurnazlık, yalancılık, düzencilik, namertlik, aşağılık olmak, huysuzluk, vurdu kırdıcılık, görgüsüzlük, kararsız nitelemeleri de çakallığın vazgeçilmezidir. Çakal tarlası, çakal çokluğuna gönderme yapmakla beraber, gerçek çakalın gezip tozduğu, dolaştığı, doyduğu, ürediği bir tarla değildir.
Çakallık sıfatıyla nitelendirilen kişileri yetiştiren bir ortama, hatta bir kültüre gönderme yaparız. Çakalların lügatında dost, arkadaş, tanıdık, vefa, sadakat, bağlılık gibi kelimeler yoktur.
Çakallığın tek kuralı çıkar sağlayacağına inandıklarının çevresinde dolaşmaktır.
Yararlı şey yapmazlar.
Mevcut olanı da korumak istemezler.
Tüketme canavarıdırlar.
Hakları olmayan şeyi elde etmenin yollarını arayıp dururlar.
Adına da açıkgözlülük derler.
Birbirlerini iyi tanır, aynı dili konuşur, aynı telden çalarlar. Şimdi siyasete bakın, hatta çevrenize de…
Tanıyın çakalları…
Seçimlere az kaldı.
Sakın çakallara fırsat vermeyin…