Türkiye terör örgütleriyle topyekûn bir mücadele içinde. PKK, PYD, DAEŞ, DHKP-C ve Paralel Yapı ile yürütülen mücadele kapsamında yayın organlarına da 'Buraya kadar' denilmiş olması kimilerini derinden rahatsız etmiş durumda… Mücadelenin haklılığına dem vurup el koymayı haksız bulanları anlamak güç… Mantık sınırlarını zorlayıp milletin aklı ile alay ettiklerini sanıyorlar. Pardon da hangi özgürlükten bahsediyorsunuz? Buna özgürlük çerçevesinde bakmak saflığın daniskası…
Örgüt liderinin 'Evlerine ateş salsın, yuvalarını başlarına yıksın' duası unutuldu sanmayın… 'Allah onların evlerine ateşler salsın, yuvalarını yıksın, birliklerini bozsun, duygularını sinelerinde bıraksın, önlerini kessin, bir şey olmaya imkân vermesin' sözlerine ise anlam yüklemek zaman aldı…
Terör örgütleri ve teröristlerin yaptıklarını masum gösterme çabalarına daha fazla tolerans gösterilmemeliydi. Öylede oldu… Şimdi çıkıp yaşananları basın özgürlüğü çerçevesinde değerlendirmek hatadır. Yanlıştır… İhanete ortak olmaktır.
Ateşler salınıp uykusuz gecelerin ardından kâbustan uyanmak böyle bir şey olsa gerek… Hiçbir ülkede terör örgütü kabul ettiğiniz yapının yayınlarına bu kadar tahammül gösterilmez.
Gösterilmeyeceği gibi yaptırımlar çok sert olur. Bu kadar ZAMAN'a yayılmaz.
Velhasıl bir ülke düşününki 7/24 tüm değerleri saldırı altında olsun. Terör örgütleriyle kol kola yürüyen, teröristi aklama mücadelesi veren sözde yayın organlarına dokunuldu… Peki, en sert tepkilerin nerden geldiğine baktınız mı? Malum çevreler ve ülkeler yine baş aktör… Memleketim basın manzaraları hiçbir dönem olmadığı kadar savruk…
Sözde medya ihanet odaklarıyla işbirliği içinde… Müdahaleler geldikçe basın özgürlüğü karnemizin daha da kötü duruma düştüğünü iddia edecek kadar zıvanadan çıkılmış. Hangi basın özgürlüğünden söz ediyorsunuz? Endişeler derinleşiyormuş. Neyin endişesi ve derinleşmesiyse… Muhalif olmakla ihanet iç içe girmiş durumda.