İngilizler'in ünlü santrforu Gary Lineker, "Futbol 22 kişiyle oynanan ve sonunda Almanlar'ın kazandığı bir oyundur" diyordu. Sırbistan karşısında da aynı kaderi seyredecektik, ama bir kişi eksildiler ve kehanet rayından çıktı.
Saha dengelerini kendi lehine kurmasına karşın, neredeyse tüm ikili mücadeleleri sarı kartla bitirme başarısını gösterdi Almanlar.
Hakemin eli cebinden çıkmıyor, her hızlı Sırp atağı başlangıcında net bir faul geliyordu. Muhtemelen Löw tembihlemişti oyuncularına. 'Kontra yemeyin, adamların önünü kesin' demişti. Ama kartsız faul yapmayı bile bilemeyen bir takım, Akdenizli yaratıcılığı, Alman kafasıyla yorumladı.
Santrfor Klose'nin rakip ceza alanından kopup gelip, kendi orta sahasında tekmeyi yapıştırarak, ikinci sarıyla oyun dışı kalmasıyla birlikte, Alman panzeri dişli serisini bozdu. Bunun üstüne Krasic-Zigic ikilisinin şovlarından birinde, maçın tek golü geldi.
10 kişi kalan rakibi karşısında, kendi sahasında skoru koruma ürkekliği ile, Alman takımının ısrarcı beraberlik çabası vardı. Bir şutları direkte patladı, bir de penaltı kaçırdılar.

MESUT SORUMLULUK ALMADI
Olayı tersine çevirsek; rakip 10 kişi kaldıktan sonra Almanya'nın 1-0'ı yakaladığını düşünsek, maç nerelere giderdi? Çok daha farklı olurdu...
Gana'ya kaptırılan üç puan sonrasında, Sırbistan Teknik Direktörü Antiç bir Almanya zaferi ile kendi kağıt kulesinin peşine düştü. Etkili kontratak oyuncularını, rakibin peşinden koşturdu. Kendisi 10 kişiymiş gibi oynayıp, kazandığında da çok sevindi.
Halbuki penaltı skora dönüşse, bu görgüsüz taktiksizliği, rakibin büyüklüğüne bağlamak için kelimeler düşünecekti.
Mesut Özil'e çok değinmedim. "Küçük rakibin, büyük tehdidi" diyeceğim ama dilim varmıyor. Takımı 10 kişi kalmışken sorumluluk almayacaksa, daha canlı ve istekli olmayacaksa, hakkında yapılan sayfaları hak edemez. Klasını bir harekette ortaya koyuyor ama elini taşın altına sokmuyor. Olmadı!