Altmış dakika oyunu bekleyen, rakibin isteğine boyun eğen bir Fenerbahçe takımı vardı. Ondan sonra vitesi yükseltip, risk alıp, Emre ve Selçuk ile birlikte rakibe baskı uygulayarak, maçın efendisi olmaya kararlı bir Fenerbahçe izledik.
Kasımpaşa'nın geriye yaslanarak Fenerbahçe'nin Güiza'ya endeksli hücum planlarını çuvallatmasıyla birlikte kilitlenen oyunun, şampiyonluk için gereken anahtarı 'duran toplar' dışında adres tanımıyordu. Üst üste gelen kornerlerle Fenerbahçe 'umudun' çevresinde gezerken, bir hata yanına etkili bir vuruşla geldi ve maç bitti. Böylesine önemli bir maçın, temposunu ve etkisini taşıyamaması Fenerbahçe'nin zaten sezon başından beri handikabı. Ayrıca bu haftada böyle bir durumda olmasının da ilk nedeni. Rakibe üstünlüklerini kabul ettirdikleri, güç gösteri yaptıkları maçı hatırlamak bile zor. Daum'a sorsak, beş dakika düşünüp öyle cevap verebilir, aklına ilk anda gelmez.
Fakat öyle bir yokuş yakaladılar ki, aşağıya doğru yıka yıka koşmaları gerekiyor. Seri içinde Galatasaray ve Beşiktaş'ı da katarak, ligin büyüğü olduklarını 'sonuçlandılar'. Fakat aynı ligin şampiyonu olmaları için gereken kaliteyi sergileyemediler. Ligden düşmemek için bir puan arayan bir rakip önünde bile dizleri titriyorsa, Fenerbahçe'yi sadece tarihi büyük yapar, sahadaki oyuncular, yönetimi veya teknik direktörü değil.
GÜİZA'YI HİÇ YAZMIYORUM
Şampiyonluğun ayak seslerini duvarlarda yankılatan görüntü, Başkan Aziz Yıldırım'ın '
Samandıra Darbesi' sonrasındadır. Ciddiyetin, çıkan çivilerin tekrar yerine konmasıyla birlikte, koşmaları–mücadele etmeleri gerektiğini hatırlayan 'tatlı hayatçılar' tekrar sahalara dönmek zorunda kalmışlardı. Bu maç, Aziz Yıldırım'ın altıncı galibiyetidir. Takımın başına geçti, diğer unsurları hedefine kattı. Kalan üç maç, her takım için final olacak. İpi kim geçerse geçsin, tadından yenmeyecek, yıllarca konuşulacak bir şampiyonluğu olacak. Kadro kalitesi, kazanmayı bilmesi ve Kadıköy'ü 'Fırtına Evi'ne çevirmesiyle, Fenerbahçe şansını katlıyor. Not: Dikkat ederseniz Güiza'yı ve Daum'u hiç yazmadım... Neden diye sormazsınız umarım...