Fenerbahçe karşılaşmayı hazırlık statüsünden çıkarıp, gerçek bir final ciddiyetine yakın tempoda yaşayarak oynadı. Bol pas yapıyorlar, topu sürekli olarak kenarlara taşıyıp alan büyültüyorlardı. Kezman olmayınca, Zico da Semih'i oynatmayınca yüksek pas yapma ihtimalleri kalmadı. Deivid'in bu aksiyon eksiğini hissederek yerden oynamayı tercih ettiler ve boşa adam kaçırtarak pozisyon bulmak istediler.Tümer'in ağırlığını koymasını herkes " çok " bekledi.
Alex'in eksikliğinde değerini göstermesi için gereken ortamı yakaladığı halde, bu hırsı forması gibi üstüne geçiremedi . Bunun yerine Appiah Serkan ikilisi sağ kanadı çok etkili kullanarak tehlikeli oldular. Onların temposu içinde Tuncay da yer almasına rağmen, son toplarda buluşması gereken rolü üstlenemedi. Oyunu kurmak ve hazırlayacağı olmak zorunda kaldı ki, bu etapta Deivid ile ilişki de kuramadı. DenizAurelio ikilisi defansif olarak mükemmele yakın oynadılar. Serkan ve Uğur Boral'ın ise yerlerini kaybetme ve pozisyon alma sorunları vardı. Uğur'un alanını boşalttığı anda, rakibin hemen bu bölgeye sızdığı görülmesine rağmen, ne ilk ne de ikinci yarıda önlem alındı.
EN GÜZEL YÖNÜ DİSİPLİN
Kapanan rakibi çözmek için teknik yeteneklerin üstüne eklenmesi gereken oyun zekasının, Fenerbahçe'de ne derece yer alacağı merak konusuydu. Ceza alanına yaklaşırken verkaçlar ile defansı delmeyi tercih etmeleri gerekiyordu ki, bunu kısıtlı sayıda denediler. Zico'nun kulübedeki isimleri kullanmak için neden bu kadar beklediğini açıklamak zor. Kezman'ın sakatlığında yine Deivid ile oynamak istiyor ki, elinde Semih gibi son maçların kahramanı dururken, bu denemede neden ısrar ediyor bilinmez. Aslında bilinir de, adının kondurulması yakışık kalmaz.
Mehmet Yozgatlı ve Kemal de kulübedeyken, Appiah'ı 76 dakika çizgiye esir etmek, Ümit Özat'ı sol bekte kafasından silmişken, tandemde veya ön liberoda denememek elbette Brezilyalı hocanın bileceği şeyler. Bu maçın adı hazırlık ise bunlar yapılmalıydı. Yok eğer " final " ise bunların daha fazlası yapılmalıydı. Maçın Fenerbahçe adına en güzel yönü takımın disiplinini ve isteğini bir an bile kaybetmemesiydi.
Görünen o ki, takım ikinci yarıya hazır ama "biri" hala değil.
