İsrail ve onun suç ortağı Batılı siyasilerle Siyonazilerin beşinci kol faaliyetlerini yürüten Avrupa ve Amerikan medyasındaki çoğu kesimde bir fıtrata dönüşen ahlaki ve vicdani çürümenin boyutlarını iyice kavramak zorundayız.
Örneğin, "Gazze'deki kurbanların çoğu neden çocuklardan oluşuyor?" başlıklı bir analiz yayımlayan Yahudi sermayeli İngiliz The Economist dergisi, İsrail'in barbarlığını aklamak için öyle bir hayvanlaşmış ki insana "Bu kadarı da olamaz" dedirtiyor. Ama oluyor. Bunların fıtratında, siyasi, tarihi ve kültürel DNA'larında her tür alçaklık bolca var.
Makalenin başlığının hemen dibinde cevap niteliğindeki alt başlıkta "Kısmen alışılmadık demografisi nedeniyle" denilmiş. Yani Gazze'deki çok yüksek çocuk ölümlerinin asıl nedeni İsrail'in katliamları değil Gazze'deki çocuk ve genç nüfus sayısının fazlalığıymış.
Böylece Economist, İsrail'in masum bebek ve çocuklara yönelik vahşi soykırımını Gazze'de ve Filistin'de 'neden bu kadar çok çocuk bulunduğu olgusuyla' perdelemeye çalışıyor. Bu yolla gözleri İsrail'in katliamlarından uzaklaştırarak çocuk soykırımını demografik bir veriye bağlıyor.
Böyle bir hayvanlık görülmemiştir. Nitekim İstanbul Koç Üniversitesi'nde ders veren Alman tarihçi Tarık Cyril Amar'ın da Russia Today'deki yazısında ifade ettiği gibi Economist dergisi bu küstahça tavrıyla İsrail'in vahşice katlettiği Gazzeli çocukları 'insani niteliklerinden arındırarak nesneleştiriyor.'

***

Makalede sapkın bir şekilde gerçek katil İsrail ve Batılı suç ortakları resimden çıkarılıyor. Katledilen masum bebek ve çocuklar İsrail'in değil 'savaş'ın kurbanları olarak lanse ediliyor. "İsrail soykırım vahşeti uyguluyor. Sivillere karşı her tür savaş ve insanlık suçunu arsızca işliyor" dememek için dergi bin dereden su getiriyor.
The Economist'in istatistikler, grafikler ve diğer ülkelerle yapılan karşılaştırmalarla zenginleştirdiği analizinde bir propagandadan çok daha fazlası var. Makalede sömürgeci Batı'nın ve Siyonazilerin çirkin ve sadist yüzünü bütün çıplaklığıyla görüyoruz.
Yani Siyonaziler sadece insanlık dışı suçlar işlemiyor. İnsanlık dışı bir söyleme, dile ve zihniyete de sahipler. Bütün makale boyunca katledilen Gazzeli bebek, çocuk, kadın ve gençlerin hayatları ve acılarının barbar İsraillilerin hayatlarından daha değersiz olduğu endoktrinasyonu yapılıyor. Bu endoktrinasyon gayreti ince bir fikir işçiliğinden ziyade her anlamda dört dörtlük bir soykırım işçiliğidir aynı zamanda.

***

Çünkü Holokost uzmanı olan Raz Segal'in de vurguladığı üzere İsrail'in saldırıları 1948 BM Soykırım Sözleşmesi kriterlerine göre tam bir ders kitabı niteliğindedir. Zira diğerlerini insandan daha aşağı göstermek soykırımın tipik bir unsuru ve kanıtıdır.
The Economist gibi Batılı Siyonaziler, Filistinlileri insanlık dışı bir dille tanımlayarak, masum kurbanlara yönelik her tür empati duygusunu bastırmaya çalışıyor. Narkotik kavram ve yalanlarla vicdanları uyuşturacak akıl almaz şeytanlıklara başvuruyorlar.
Onlara göre Gazzeli çocuklar, İsrail onları katlettiği için değil sayıları çok olduğu için sürüler halinde ölüyor. Bir bakıma "Çocuklardan dolayı bomba atacak yer yok. Bomba atılan yerler çocuktan geçilmiyor. O yüzden ölüyorlar" diyecek kadar alçalmışlar.
Burada İsrail'den çok o çocukları doğuran anneler suçlu gösteriliyor.
Doğurmak bir 'terörist eylem' ve haliyle çocuklarını silah haline getirmekle yaftalanan anneler de 'teröristler' diye tasvir ediliyor.
Ancak ne yapsalar da mızrak artık çuvala sığmıyor. Soykırımcı İsrail ve suç ortağı Batı için çember daralıyor. Dünyanın dört bir yanını saran Gazze isyanını durduramıyorlar. Silahları da kirli söylem, dil ve zihniyetleri de artık işe yaramıyor. Ne yapsalar da ecelleri yaklaşıyor. İnsanlık, çocuk soykırımcısı Siyonazilere hak ettiği cevabı er veya geç layıkıyla verecektir.