Güner'in şikâyetinin haksız olduğu noktalar da var, haklı olduğu yerler de.
Her ne kadar "asrın davası" nitelemesi, "neye dayanarak böyle?" sorusunu gündeme taşıyor, şüphe yaratıyor olsa da, büyük ve tarihi Balyoz davası kararının son aşamasını anlatan bu haber, "değeri" açısından meşru.
Haber içinde, hakimlerin çalışma tarzı ve sayfaların dağılımı gibi bilgiler, okur açısından "yeni" ve bilgilendirici. Açıklama tarihinin verilmesi de. Bu bilgilere erişen ve doğrulatan bir muhabir, haberini de yapacaktır.
Yargı süreciyle ilgili olduğu için kaynaklar "kimliksiz" kalmış. Buradan ürediği anlaşılan bazı sorunlar var. Güner bu açıdan yakınmakta haklı.
Bu kaynaklar "büyük titizlik", "çok net", "soru işareti bırakmamak" gibi iddiaları seslendirmiş olsa da, bunların ne gerçekliği belli, ne de denetimi mümkün. İlle de habere girecekse, bunların kaynağı belirtilerek verilmesi gerekirdi. Ya da hiç.
Yargı süreçleri, en nihai aşamaya kadar, çok taraflı, dolayısıyla azami hakkaniyet isteyen süreçlerdir. Hele Balyoz gibi sert tartışmalara ve itirazlara yol açmış bir davada, savunma tarafının ne dediğini, nelere karşı çıktığını, ihtilafın mahiyetini okurlara anımsatmak da gerekir.
İç sayfada yer alan "süreç özeti" bu nedenle eksik, dolayısıyla yarattığı algı da haklı görünüyor. Gazeteci içgüdüsü, bu davanın Yargıtay'da son bulmayacağını, daha üst aşamalara, AİHM'ye kadar gideceğini söylüyor ise (ki bu apaçık) o zaman, her aşamada, okura "öteki taraf ne diyor?" sorusunun cevapları da sunulmalı.