Sanmayın ki bugünlerde İstanbul'da herkes geride kalan 5.8'lik depremin yarattığı paniği konuşuyor... Bugünlerde sigara içenler de içmeyenler de, özel otomobillerin bile arka koltuklarında sigara içenlere verilen cezaları konuşmakta... Çeşitli dozlardaki tepkilere konu olan bu konuşmalardan birinde, öfkeli bir kişi, "Arabamı satıp bisiklet alacağım. Herhalde bisiklette sigara içtiğim için de ceza yazmazlar" diyordu.

Kötü alışkanlık
Özellikle Cumhurbaşkanı Erdoğan kaynaklı olan sigara düşmanlığının çok mantıklı izahı tabii ki var. Sigara keyif verdiği oranda çeşitli hastalıklara ve bu arada akciğer kanserine de sebep olan çok kötü bir alışkanlığın aracıdır. Bu satırların yazarı olan ben uzun yıllar sigara içtim ve bu nedenle iki kez ameliyat masasına yattım. Dört yıla yakın zamandır hiç sigara kullanmıyorum. Ve hala sigarayı nasıl olup da bırakabildiğime inanamıyorum.

Özel hayat
Ancak ben bile otomobillerinde sigara içenlere verilen para cezalarını anlamakta güçlük çekiyorum. Çünkü her şeyin ötesinde bu, "Özel hayat" denilen kutsala bir tecavüz anlamını taşıyor. Köşebaşlarında pusuya yatmış gözcülerin çektikleri fotoğrafların polis elinde cezaya dönüşmesi, açıkçası büyük öfkeye yol açmakta.

Neden yasak değil
Eğer devlet veya Cumhurbaşkanı Erdoğan sigaraya bu kadar karşı iseler, neden sigara hâlâ yasak değil ve üstelik sigara üreten şirketlerin ödediği vergilerle neden herkesin maaşları veriliyor? Kısacası zaten son yıllardaki ekonomik zorluklar herkesin burnundan solumasına neden olmuşken ve hemen her şeye üst üste zamlar gelirken, bir de otomobilde içilen sigaraya gelen ceza, tepkileri katlayarak artırdı.

Ne olacaksa olsun...
Sigara tabii ki teşvik edilecek bir alışkanlığın ürünü değil... Ama herkesin özel hayatında bile büyük gözaltında tutulması da, pek kabul edilemiyor.
Keşke sigara toptan yasaklansaydı ve ondan sonra da ne olacaksa olsaydı... Sonuçta bir zamanlar kokain kullanımı da serbest değil miydi? Ya da devlet, çeşitli uyuşturucuları Toprak Mahsulleri aracılığı ile üretip satmıyor muydu?