Osmanlı'nın şeyhülislamları bugün herkesin her konuda fetva verebildiğini görselerdi, kim bilir nasıl şaşırırlardı.
Çünkü Osmanlı'da ancak "Meşihat" rütbesine ulaşabilenler, yani şeyhülislamlar fetva verebilirlerdi. Şeyhülislamın kimseden, hiçbir şeyden ve hatta padişahtan da çekinmeden hemen her konuda, dinin ve devletin temel kurallarını gözeten fetvalar vermesi beklenirdi.
Fahri şeyhülislamlar
Bir de bugüne bakın... Eline kalem ya da mikrofon alan herkes fahri birer şeyhülislam oluveriyor. Fransızların "Legion d'Honneur" nişanını alanların sayısı almayanlardan daha çokmuş ya... Bizde de bugün Meşihat rütbesine ulaşanların sayısı ulaşmayanlardan daha çok sanki. Ortalık Zenbilli Ali Efendiler ve Ebusuud Efendilerle dolu.
Öfkeli bir ortam
İşin kötüsü bu çağdaş şeyhülislamlar kendileri ile aynı mesleği icra edenlere karşı öfke ile dolular. Kimsenin herhangi bir konuda uzlaşma araması söz konusu bile değil. Her şey ya ak ya kara... Daha referandum yapılmadan sanki herkes oyunu kullandı... Ve herkes kendi hayalindeki eğilimlere göre oyları saymaya başladı bile.
Tek adam kimdi?
Anayasa referandumunda "Hayır"ların "Evet"lerden fazla olmasını bekleyen çağdaş şeyhülislamlar için, 28 Şubat post-modern darbesi de, 15 Temmuz FETÖ'cü darbe girişimi de hiç yaşanmadı. Ayrıca bu "Hayır"cılardan CHP'li olan çağdaş şeyhülislamlar "Tek Adam" olayını kendi partilerinin derinliklerinde aramayı hiç düşünmüyorlar. Bunlarla aynı cephede "Hayır" için kampanya yapan PKK'lılar ve FETÖ'cüler ise, kendilerini Kemalist olarak göstermekteler.
Kafalar karışık
Aslında böylesine kafa karışıklığı bizim siyasal yaşamımızın bir nevi kaderi gibi... Kendilerini solcu olarak sunan faşistleri ve kendilerini sağcı zanneden solcuları, defalarca gördük. Hatta önemli bir CHP'linin 28 Şubat post modern darbesi sırasında Silahlı Kuvvetler'i de bir "Sivil Toplum Örgütü" olarak nitelediğini duymadık mı?
Bereket sessiz çoğunluğun kafası çok berrak.