CHP'li iki İzmir milletvekili Özcan Purcu ve Ali Yiğit, Denizli Milletvekili Melike Basmacı ile Kayseri Milletvekili Çetin Arık partilerinin İzmir il binası önünde "Gerekirse İzmir Türkiye'den ayrılıp, tek başına Avrupa Birliği'ne girsin" çağrısını seslendirmişler.

Tek başına Avrupalı...
Örneğin milletvekillerinden Ali Yiğit, şöyle konuşmuş:
"- Cumhurbaşkanı, Başbakan kafa tutuyor, Dışişleri kafa tutuyor. 'AB'yi istemiyoruz' diyorlar. 57 yıl bu kapıda bekledik. AB'ye girmek için kanun değişiklikleri yaptık yüzlerce. Biz Avrupalı olmaya hazırız. Hele İzmirliler bu işe çok hazır. Orası demokrasiye açılan, Avrupa'ya açılan bir kapı gibidir. Biz bazen diyoruz ki 'Gerekirse de İzmir ayrılsın' yani biz istemeyiz, bu şartlarda bunlarla yaşamayı. Biz Avrupalı olmaya çalışıyoruz. Türkiye'de yaşayan demokrat, aydın, çağdaş insanlar Avrupalı olmaya hazır."

İskoçya gibi mi?
Bu haberi herhalde bazılarımız gülümseyerek okumuşuzdur... Bazılarımız da İngiltere referandumla AB'den çıkmaya karar verince, İskoçya'nın İngiltere'den ayrılıp tek başına AB'ye girmeye çalışmasını hatırlamışızdır.
CHP milletvekilinin "İzmirliler Avrupalı olmaya hazırlar" şeklindeki ifadesine, bakalım diğer kentlerimizden "Biz de hazırız" tepkisi gelecek mi? Ya da mesela İzmir gibi, İstanbul da, Ankara da, Edirne de, Kars da Diyarbakır da, Muğla da Türkiye'den ayrılıp tek başlarına AB'ye girmeye karar verirlerse, acaba AB bunu nasıl karşılayacaktır?

Türkiyeli olmak
Bu açıklamadaki "İzmirliler" söylemi sanki "Türkiyeliler"den çok farklı bir topluluğu ifade etmiyor mu? Sanki diğer kentlerde yaşayanlar demokrasiyi istemeyen ve aydın ya da çağdaş olmayan insanlardır.
İzmirli ya da başka bir kentli olan Türkiyelileri, mesela Nâzım Hikmet şöyle anlatır:
"...Topraktan öğrenip kitapsız bilendir /Hoca Nasreddin gibi ağlayan/ Bayburtlu Zihni gibi gülendir/ Ferhad'dır/ Kerem'dir"

Ben neyim?
Ama eğer kafanız bu açıklamayı yapan milletvekillerinin kafaları gibi karışıksa Aşık Mahzuni'nin "Ben Neyim" şiirinde kendinizi bulmayı deneyebilirsiniz:
"Dünya kâinattan kopup gelirken/ Adem miyim hayvan mıyım, ben neyim?/ Adem ile Havva vücut bulurken/ Cennet miyim, Şeytan mıyım/ Ben neyim?/ Döküldü gazelim çürüdü bağım/ Yıllar evvel göçmüş köyüm bucağım/ Bugün doğdum varım, yarın da yoğum/ Aradaki yalan mıyım, ben neyim?/ Şaşkınım, düşkünüm, perişanım, ne haldeyim/ Arıyorum, soruyorum kendimi,/ Ben kimim, ben neyim?"