Çağdaş toplumsal yaşamı etkileyen en önemli olgulardan birisi "Siyaset" ise diğeri de herhalde "Trafik" tir.
Siyasetin kurallarına uyulmadığı zaman başımıza neler geldiğini biliyoruz.
Trafik kurallarına uyulmadığı zaman ortaya çıkan kargaşa da, hepimizi canımızdan bezdirmekten öteye canımızdan da etmez mi?
Trafik kazalarında ölen yaralanan insanların sayıları, savaş kurbanlarını veya terörist saldırılarda hayatlarını kaybedenleri unutturacak düzeyde değil mi?
Düşünün ki Kurtuluş Savaşı'nın dönüm noktası olan ve 22 gün süren kanlı Sakarya Meydan Muharebesi'nde şehit sayımız 3.288, yaralı sayımız da 13.618'di.
Bir de bugüne bakalım.
Geçen bir yıl içinde Türkiye yollarında 300 bin trafik kazası olmuş.
Ölü sayısı 4300, yaralı sayısı da 200 bin.
Yani trafik kazalarında günde 548 kişi yaralanıyor, 12 kişi ölüyor.
Bu rakamları köşesinden aldığım Yeni Şafak yazarı arkadaşım Mehmet Şeker, hiç rastlamadığım bir kamyon arkası yazısına yer vermişti.
Şöyleymiş bu yazı:
- Rahmetli de böyle sollardı...
"Şofördür dediler kız vermediler" veya "Ömür biter yol bitmez" benzeri kamyon arkası yazılarını hep görürüm.
Ama açıkçası en veciz ve en vurucu olanı bu "Rahmetli de böyle sollardı" söylemidir...
Aslında bunu siyasete de uyarlayabiliriz.
Bütün yaşamları rakip partinin lideri ile didişerek ve ağız dalaşı yaparak geçmiş ve bu arada arkalarında kalıcı hiçbir icraat veya hiçbir eser bırakmamış eski siyasetçileri kendilerine model alan yeni siyasetçiler yakalarına "Rahmetli de böyle kavga ederdi" yazan rozetler taksalar hoş olmaz mıydı?
Bir de rakiplerine güç yetiştiremeyeceklerini anlayıp, onların eşlerine dil uzatmayı seçenler yok mu siyasette?
Herhalde onların yakalarındaki rozetlerde de "Rahmetli bile böyle yapmazdı" yazısı bulunmalıdır.