Meslek dayanışması kılıfı altında sergilenen meslek faşizminden bıktım.
Ne yaparlarsa yapsınlar, hekime laf yok, avukata (sakın ha!) laf yok, gazeteciye laf yok, öğretmene laf yok, taksiciye laf yok...
Neden?
Bu soruya doğru düzgün cevap verebilen tek kişi yok.
Ama bu mesleklerden birine azıcık eleştiri getirirseniz sizi pişman etmeye hazır meslek örgütleri ve linç etmeye doymayan sosyal medya hesapları tonla...
İtiraf ediyorum ki, pes ettim.
Ama bir yanlışı eleştirmek veya bir kötülüğü deşifre etmek gerektiğinde bu düzen sadece kimliksiz, mesleksiz, işsiz güçsüz insanları hedef alalım istiyorsa...
Orada yokum, asla olmayacağım.

*** Hatırlayan var mıdır?
Hani sosyal medyanın falan olmadığı eski dönemlerde...
Filmin birinde ahlaksız bir bakkal tiplemesi olsa, bütün bakkallar ayağa kalkardı.
Hekimler, mimarlar, öğretmenler, avukatlar da bütün bunlara bakıp "ne saftorik adamlar, hiç mi kötü bakkal yok?" diye gülerlerdi.
Eh bakkalın tepkisini küçümsemek kolaydı tabii..
Şimdi kendileri aynı şeyi yapıyor ve aralarında "kötü" olan ne varsa böylece gözden ve tartışma alanından saklanıyor. *** Son olarak sormak istiyorum...
"Baş tacımız" lafı nedir Allah aşkına?
Şu meslek baş tacımız, bu meslek baş tacımız...
Mesleklerin "kutsallaştırılması" modern bir sapma/saptırmadır.
Oysa baş tacımız olmayı hak eden bir şey varsa ehil ve ahlaklı olmak ve mesleğini yaparken "insan" olduğunu unutmamaktır.