"Vatan, gerçek ve hakiki bir yerdir. Onun her halini, her maddesini sevenler vatanı sevebilir... Vatanın adını söylemelidir. Vatan İstanbul'dur, Üsküp'dür, Trabzon'dur, Yozgat'dır, Ankara'dır ve bunların içinde sayılamıyacak kadar hâtıralar vatandır... Velhasıl, vatan mücessem bir duygudur. Mücerred bir mefhûm olarak, onu yalnız bir ansiklopedide okuyabiliriz. Hâlbuki vatanın evlâdları, mücerred bir mefhûm için ölmez. Fakat mücessem bir mefhûm için, asırlarca ve milyonlarca insan ölebilir!"
Yahya Kemal'in Urfa Mebusu olarak 21 Ağustos 1923'te Meclis kürsüsünde yaptığı konuşmadan alıntıladım bu tekrar tekrar okunacak sözleri.
Gençler için iki cümleyi günümüz dilinde yazayım...
"Vatan, somut bir duygudur. Soyut bir kavram olarak onu yalnızca bir ansiklopedide okuyabiliriz."

*** Silik ve sinik eğitim müfredatımızla...
Medyatik kültürün yalandan milli, yalandan evrensel, yalandan insancıl söylemleriyle...
Ve gündelik koşuşturmalarımız içinde...
Vatan duygumuzu bastırmaya; zihnimizdeki vatan kavramını geri planda tutmaya itildik durduk.
Bizi köşeye kıstırmak isteyenlerin de işine geldi bu durum.
Ama gün geliyor, okumuşlara özgü yalanların mumunu halk bir üfleyişte söndürüyor. *** Hep diyorum ya...
En baştan öğrenme günlerindeyiz.
Vatan kavramının kanlı, canlı, elle tutulur bir gerçeğe ve derin bir duyguya işaret ettiğini öğreniyoruz.
Daha bir buçuk yıl önce ilerlemelerini önlemek için önünde yere yattıkları tankın yanında kurban kesenleri...
Askeri konvoyları durdurup Mehmetçiği alnından öpen, ceplerine azık koyan ve tekbirlerle uğurlayan analar...
Hele Türkiye'ye mesajın var mı sorusuna hiç duraksamadan "Bu vatanı bölemezler" deyip tankın üzerindeki işine devam eden o asker...
Anlamak isteyene öğretecekleri çok dersler var.