"Hiçiz biz, hakikatte bir hiç" deyip duruyorlar.
Hikmetli bir söz söylediklerini sanıyorsunuz; havaları bin beş yüz... Oysa dikkatle baksanız fark edeceksiniz ki, istedikleri kadar muteber, umdukları kadar muktedir, hayalini kurdukları kadar dikkat çekici olamadıklarına üzülüyorlar.
***
Bir video dolaşıyor sosyal medyada.
Genç bir kız çimlere uzanmış yatıyor. Sonra kamera yükseliyor; parktaki kız bir toplu iğne başı kadar kalıyor. Kamera daha
yükseliyor. Artık uzayın derinliğinde
dünya bir mavi top
kadar... Bu videoya bayılıyorlar.
Yorum yapıyorlar: "Bir hiç olduğunu bilmek! İşte bu!" Bu gidişle uzayı ilah edinecekler!
Uzayın da nihayetinde bir hiç olduğunu asla bilemeyecekler...
Bu videoyu izleyip ne yapıyorlar dersiniz?
Söyleyeyim: Videoyu izlemeden önceki hırsları ve hasetleriyle hayatlarına devam ediyorlar.
Çünkü "
hiçliği" bir nicelik meselesi sanıyorlar. İyi eğitim zayiatı böyle bir şey...
***
Geleneğin "
hikmetli sözleri" gitgide sosyal medyanın gönül çalıcı aforizmalarına dönüşüyorlar. Feci bir sapma!
Onlar biz yattığımız yerden "
like"layalım diye değil,
sarsılıp kendimize gelelim diye söylendiler.
***
O kadar çok şey istiyoruz ki,
ihtiyaçlarımızı unutuyoruz; mesela sevmeye/sevilmeye muhtaç olduğumuzu...
***
Kabul edelim.
Artık sağlam ilişkiler aramıyoruz; aklımız fikrimiz eğlenceli ilişkilerde...
Dostluklar ağır geliyor; başkalarıyla birleşip
vuracak bir abalıyı arıyoruz.
***
Öğrenmek için bu kadar tembel,
iddialaşmak için bu kadar
hevesli olmak... Tuhaf ama
gerçek!
***
Hannah Arendt demişti:
"
Modern insanın duygusal eğilimi gücenikliktir. Ona
verilmiş her şeye, hatta bizzat
kendine güceniktir." Haklıydı.
Sonrası ne peki? Hınç, küstahlık, tatminsizlik, vd.
Ve bitmeyen bir bitkinlik!
***
Kimi tanıdıklarım vardı; ne
zaman "
iyi yaşamak"tan söz etseler, ortada "
iyilik" namına hiçbir şey kalmıyordu.
Onları uyarmak, uyandırmak da imkânsızdı. Çünkü çok uzun zamandır popüler kültür uçsuz bucaksız bir bencillik ve küçük çevremiz dışında her şeye karşı derin bir kayıtsızlığı "iyi yaşamak" olarak adlandırıyor.
Aralarından sessizce çekildim.
"
İyi" oldu!