Biliyorsunuz, sevdiğim filmler üzerine yazıp sevmediğim fakat iyi filmler hakkında susmayı tercih ediyorum çoğu zaman. Böyle filmlere harcanan emeğin gönlümde ayrı bir yeri var.
Ancak "Kış Uykusu" üzerine bir iki cümle edeceğim.
Öyle bir kamuoyu beklentisi ve "mahalle baskısı" oluştu ki, yazmamak imkânsız.
Üç Maymun'dan beri N.B. Ceylan'ın çektiği bütün filmler "E, sonra?" duygusu uyandırıyor.
Çünkü nasıl desem; "fikri çok ama ruhu yok" filmler bunlar.
"Aydın Bey" karakteri üzerinden sıkı bir "aydın Beyaz Türk" eleştirisi yapmayı da denemiş Ceylan! Cannes'da ettiği laf yüzünden sosyal medyada gönlünü çaldığı "beyazlar" bunu anlayacaklar mı, emin değilim!
Şaşırdığım şey, karakterlerin ilk yarım saatten sonra karikatürleşmesi oldu.
Bu durum yabancılara egzotik gelebilir ama bizler için "yüzeysellik" niteliği taşıyor.