Modern hayat... Hiç kimsenin ondan emin olmadığı fakat kendinden emin (!) insanlar arasında yaşamak.
***
Modern hayat... Sürekli başkalarının bencilliğinden şikayet eden
bencil insanlar arasında yaşamak.
***
Modern hayat...
Küçücük bir konfor için ne büyük bedeller ödediğini unutarak yaşamak.
***
Modern hayat...
Güzel birkaç hatıra uğruna bugünü unutmak,
bugünü kazanmak uğruna yarını yok saymak.
***
Sözlerimiz ne kadar cüsseli,
davranışlarımız ne kadar cılız. İnsan bunu fark ettiğinde utanıyor.
***
Mart'ın ikinci haftası gelince şafakla birlikte sık sık yollara düşerdim.
Darıca-Topçular araba vapuruna bindim mi, hele bir de martılara atacak simit varsa yanımda, benim "
yeni yıl"ım başlardı. On yıllardır böyleydi. Az mı yazdım şu köşede. Ritüelleşmiş rutinlerin kolay kolay kesintiye uğramayacağını bilirim. Fakat oldu işte!
Bahar bu kez çağırmıyor beni! Erteleme mi bu, yoksa değişme mi? Göreceğiz. Ne mutsuzum ne usanmış. Belki sadece bir parça baharlara kırgınım. Yine de
Ziya Osman Saba'nın içimi ısıtan naif mısraları aklımda: "Bu bahar güleceğiz en içten bir sevinçle/Bir melek ordan bize uzatacak elini/Beni bırakma kalbim, kalbim sen bana söyle/Ümitlerin en güzelini."
***
Genç, yaşlı fark etmiyor. Yaşamak yerini "
kendini icra etme"ye bırakıyor yavaş yavaş. Bir tür performans sanatı sanki! Fakat kimse bu "sanat"ın altından kalkamıyor. Beceriksizlik ve çirkinlik diz boyu.
***
"
Kankam" diyor. Bakıyorum. Daha çok bir
rakibi andırıyor. Zaten öyle. Birbirleriyle yarışıyor, birbirlerini hırpalıyor, birbirlerini çelmeliyor, birbirlerini kıskanıyor, birbirlerini alt ediyor ve bundan başka dostluk bilmiyorlar.
***
Egodan yabancı birinden söz eder gibi söz etmek, egoyu her şeyin suçlusu gibi göstermek ama doğru düzgün tarifini bile yapamamak...
Egoyu kötüledikçe, kendini iyileştireceğini sanmak... Bu yaygın "beyaz" tutum karşısında bazen şöyle düşünüyorum: Keşke
şeytan ve
nefs kavramlarını hayatlarından kovmasalardı! Keşke inanç iklimlerinin en temel kavramlarından biri olan "
enaniyet"le biraz daha yakından ilgilenselerdi! Belki bu kadar endişeli ve şaşkın olmazlardı.