Cumhuriyet eğitimi kitap okumayı pek yüceltmiş ama dini metinleri özenle bu kategorinin dışında bırakmıştır.
Sonuç olarak...
Kendi kültürünü bilmesinden geçtim; hayran olduğu Batı kültürünü bile asla anlayamayan kof bir yazarçizer takımı ortaya çıkmıştır.
Şeyhliği kendinden menkul bir "entelijansiya"dır bu!
Durmadan Andre Gide yayımlamış ama onun Katolik kaynaklarını ne umursamış ne de öğrenmiştir.
Bir gün bile "Ortodoksluk nasıl bir şeydir, tarihi nedir, diğer Hıristiyan mezhepleriyle ne farkı vardır?" diye hiç sormadığı için Dostoyevski'nin "Do"sunu bile anlayamamıştır ama onu çok sevdiğini iddia edecek kadar şaşkındır.
Mevlana'yı Kur'an'la birlikte anlamaya çalışmak yerine "Anadolu rönesansının büyük düşünürü" gibi uyduruk tezler üretmeyi tercih etmiştir. Din, hep "cıss" olmuştur onun için!
O yüzden hep "çocuk" kalmış, bir türlü büyüyememiştir.
Yine de bilmez halini!
Hâlâ atar tutar, dünyayı şıpın işi çözümler, bütün kültürleri anladığını iddia eder.

***
Geçen gün tesadüfen dikkatimi çekti: Kitapmeskeni. com adlı bir site yazar, şair, araştırmacılara sormuş:
"Size göre ölmeden önce okunması gereken 5 kitap nedir?"
Kutsal kitapları okumayı sadece bir kişi; (Fallusun Arkeolojisi adlı muazzam çalışmanın yazarı) İsmail Gezgin önermiş.
Bunu söyleyen başka biri yok!
Eminim, soruşturmaya cevap verenlerin çoğunun bu kitaplarla ilgisi de olmamıştır.
Ne içeriğini bilirler ne de "şiiri"ni!
Oysa Batı'da yapılmış bu tür anketlerde ünlü yazarların ayrıntılı önerilerde bulunduklarını görürüz.
Mesela Steinbeck'ten Beckett'e birçok yazar bu tür soruşturmalara "Eski Ahid'den Mezmurlar bölümü" gibi cevaplar vermiştir.
Şimdi söyleyin...
Tevrat'ı, İncil'i, Kur'an'ı okumayı vakit kaybı sayan (ama elbette bunu etrafına itiraf etmeyen) "kültür adamları"nın bu dünyayı gerçekten "anlayabildiği"ne inanır mısınız?
Bu kadar yüzeysel bir pozitivizm ve derinlikten yoksun edebiyat bilgisiyle "Tutunamayanlar" veya "Körleşme"yi okusan ne olur, oturup roman yazsan ne olur!
Hiç!
Nitekim, her kuşakta öyle oluyor!