Geçen pazartesi öğleden sonra İzmir'de öyle bir hava vardı ki..
Bir modern çağ kıssası gibiydi.
Kıssadan hisseye gelince, o da şöyle...
"Görünüşe aldanma!"
Eş dost Alsancak'ta bir kafedeydik. Birden, tatlı bir ışık sardı her yanı. Eylül güneşini andırıyordu ama ortalıkta güneş yoktu.
Dışarı çıktık. Gökyüzü sütlü sarı renkte bir şalla örtülmüştü sanki.
Kordon'a koştuk.
Karşıyaka görünmüyordu. Sahra çölü kalkmış İzmir'e kadar gelmişti sanki!
Bambaşka bir sihirdi! Bir banka oturup seyrettik.
Sonra?.. Sonrası çamur yağmuru!
O sırada Kordon'da, sokaklarda kim varsa üstleri kahverengiye boyandı bir anda. Şemsiyeler bile toprakla kaplandı! Arabaların camlarından etraf görünmez oldu.
Ah, güzellik! Nasıl da aldatıcı bir büyün var!