İnsan bedenini gezdiremediği zaman ruhunu tura çıkarıyor şükür ki. Epeydir hastaneden adım bile atamıyorum dışarılara. Lakin deli gönül her gece gezer gezer döner o asık surat odalara.
Düşleme kurmaca üzerine bir tarassut raporu sunmak isterim size. Masal kıvamına erişmese de elverişsiz koşulların toleranslı baskülünde darayı benden yana pozitif sayın olmaz mı?
Şimdi çıksam, ana bulvar ki Yenikapı Sahilyolu tabir edilir, sola Sirkeci istikametine dönsem. Çok değil açık trafikte 3 dakika araba sürsem tren garı altındaki kadim gazinoya gelirim. İşte o zaman nostaljisi mi, yoksa yeniden bir kez daha yaşansa daha keyifli olacağını bilemediğim muhabbetler başlar.