Gerçek olup olmamasından daha önemlisi böyle bir dedikodunun yayılması. Zaten tek bir somut örnek görüpveremedikleri halde annelerin telaşla, ürpertiyle kağıt kaleme sarılması, çare araması bundan.
Bakın bakalım telaşlanmakta haksız mı bu "analar?.."

Söylenti mi?..
"Ben Gülşen Topal. Eskişehir'de yaşayan bir anneyim. Allah acılarını göstermesin, iki kızım var. 11 ve 7 yaşlarında. Kentte bir süredir dehşet söylentiler var. Çeşitli yaşlarda çocukların kaçırılarak organlarının alındığı, çocukların cesetlerinin bulunduğu anlatılıyor.

Tık yok
Basını takip ediyoruz, bu konuyla ilgili hiçbir açıklama yok. Çok tedirginiz. Biz eşimle çalıştığımız için iki çocuğumuz hep aklımızda. Tabii ki sıkı sıkı tembihliyoruz, "sakın sokağa yalnız çıkmayın" diyoruz. Lütfen bu konuyu araştırıp bizleri aydınlatın. Sizden rica ediyorum. Her gün bir çocuk haberi duyuyoruz. Lütfen, lütfen Savaş Bey rica ediyorum."

Huzursuzluk
Bir başka mesaj yine aynı kentten, Eskişehir' den geliyor. Konu aynı konu.. Sibel Erçalışkan adlı bir anne yazıyor bu kez. Diyor ki; "Merhabalar. Sabah sabah bu saatte rahatsız etmiyorumdur umarım. Bizim Eskişehir halkı olarak uykularımız kaçıyor değil kaçtı.
Tüm şehir halkı son derece huzursuz. Sebebi organ mafyası. Tamamen burada kol geziyorlar. Kaçıncı kurbanımız oldu. Ricamız, bu konu basında hiç yer almadı, duyarlılığınızı bekliyoruz. Emniyetten hiçbir ses, açıklama çıkmıyor. Lütfen araştırıp bizleri aydınlatırsanız seviniriz. İlginizi esirgemeyin lütfen. Çocuklarımızın canı söz konusu..."

Vali Bey lütfen
Endişeler bunlar işte. Açıkçası çok ihtimal vermiyorum bunların olduğuna. Kim bilir, eskilerin şüyuu vukuundan beter dedikleri bir durum vardır belki. Ama yine de Eskişehir valimizden rica ediyorum. Lütfen durumun "ne olup ne olmadığını" açıklasın kent halkına. Analar rahat bir nefes alsın.