İstanbul Teknik Üniversitesi Halk Müziği bölümü öğrencilerinden çok imzalı bir mektup geldi. Diyorlar ki; "Sayın Can Etili'nin usta bir Türk halk müziği sanatçısı olduğunu herkes biliyor. Halk müziği sanatçısı demek gönül insanı demektir. Çünkü ruhu ezgilerimizle harmanlanmıştır. Ama sayın Etili gözleri görmüyor diye bir genç kızın okuma hakkını elinden almıştır.

Resmi duvarda
Hocamızın makam odasında halk ozanımız Aşık Veysel'in fotoğrafı asılı. O da görmeyen bir halk ozanımız değil miydi? Bu resmi duvarında gururla taşyan sayın Can Etili'nin bir başka görme özürlü öğrenciyi üstelik de 40 kişi ile imtihana girip kazanan bir evladımızı okula kabul etmemesi reva mıdır? Soruyu başka şekilde sorarsam Genç Aşık Veysel zamanında konservatuara baş vursaydı Can Etili zihniyeti onu da okula almayacaktı öyle mi?.."