Parti kurmuyormuş, halkıyla birlikte bir "hareket" başlatıyormuş... Partiye dönüşür mü, bilemezmiş.
Şimdiden başladı kıvırtmaya...
Ortada halk yok.
Ortada kadro da yok.
Politika yok, program yok. Örneğin "sistem" konusunda ne düşünür, bilmiyoruz.
İşin kötüsü, para da yok. İstanbul sermayesi onun için kesenin ağzını açar mı, bilemiyoruz.
Yani partiyi kurabilir de, kurmayabilir de... "Afaki" konuşuyor.
Diyarbakır'da kardeşleriyle karpuz toplayacakmış, Rize'de çay toplayacakmış.
En ucuzundan kasaba politikası...
Sonra da sırada Amasya'da elmacılar, Malatya'da kayısıcılar, Trabzon'da hamsiciler, Konya'da imamlar var herhalde.
Aman Soğukoluk'a gitmesin!
Çok ucuz bir "şov" yaptı, Sultanahmet Meydanı'nda namaz kıldı. İsteyen Ayasofya'ya "çekebilir", isteyen Mavi Cami'ye. Meşrebinize kalmış.
Her an CHP'ye geri de dönebilir, kaldı ki henüz istifa etmiş falan da değil.
Kendisine atılacak en büyük kazık yeni parti yönetiminde ona bir yer vermek olurdu. Çok zor durumda kalırdı.
Herkesi kucaklayacakmış. Seda Sayan'ı kucaklamasın, bozulurum.
Şimdi bu adam "lider" oluyor, öyle mi?

***

Sayın genel başkanım

Kılıçdaroğlu, parti meclisi ve disiplin kurulu üyeleriyle birlikte Anıtkabir'e çıkmış.
Herhalde Atatürk de bunların kimler olduğunu çok merak ediyor, "şu çocuklar gelseler de bir görsem" diyordu...
Özel deftere de birşeyler yazmış. Atatürk'e "sayın genel başkanım" diye seslenerek tarihte bunu yapan ilk kişi olmuş.
"Kurduğun cumhuriyeti, yüzüncü yılında demokrasi ile taçlandıracağız" demiş.
Yani yüz yıl önce demokrasi hiç mi yokmuş, yoksa sonradan mı kaçmış, anlayamadık. Atatürk'ü övüyor mu, yeriyor mu?
Egemenlik hiçbir surette hiçbir kişiye, zümreye veya sınıfa bırakılmayacakmış...
Parti içi diktatörlüğünden mi vazgeçiyor, partisinin bürokrasi vesayetinden mi?
Kılıçdaroğlu, dostu Selahattin hapisten çıkınca Anıtkabir'e bu sefer onunla gitsin.
Demirtaş'ı Atatürk'e saygı duruşunda bulunurken görelim de gülelim.
Orada Fetullah da bulunsa ne matrak olurdu...