Fenerbahçe futbolcusu Ümit Özat, Gaziantepspor'a 3 gol birden atınca medya üstüne çullandı. Ümit de şöyle yakındı: "Üç yıldır buradayım, ilk kez fotoğraf çekimi için çağrılıyorum."
Ümit'inki, sadece futbolda değil, müzikten sinemaya, siyasetten ekonomiye diğer alanlarda da birçok kişinin yaşadığı şaşkınlığın aynısı.
İnsan şöyle düşünüyor: "Dün ben bendim. Yarın da ben yine ben olacağım. Peki bu ilgi nereden çıktı. Ben değişmedim ki..."
Halbuki bu bağlamda iki türlü değişim vardır. İlki kişinin öz değişimidir: Bilgin, görgün, tecrüben, kondisyonun, konsantrasyonun artar. Gelişirsin. Daha yetkin olursun.
İkinci olarak içinde bulunduğun çevredeki işlevin değişir. Sen değişmemişsindir. Dün ne yapıyorsan, şimdi de aynısını yapmaktasındır. Ama işlevin (fonksiyonun) farklılaşmıştır.
Sonuç: Bir anda gözler üstüne çevrilir.
Ümit de işte bunu yaşamakta. Van Hooijdonk ile Nobre'nin sıkı sıkıya marke edildiği bir oyunda Daum tarafından sürpriz golcü olarak ileri sürülünce... O da verilen görevi mükemmel bir biçimde yerine getirince... Bir anda kahraman oldu. Yani: Ümit değişmedi, Ümit'in işlevi değişti.
"Onca yıldır emek veriyorum, ancak şimdi keşfedildim" diye yakınan sanatçılar, oyuncular olup bitene bir de bu açıdan bakabilirler...
