'Koleksiyonun var mı mutlusun' diye başlık atmış Marie Clarie dergisi. Daha doğrusu derginin Contemporary Art fuarı için yaptığı ek... Kadın koleksiyonerlere sormuşlar kadın koleksiyoner olmanın avantajlarını... Varsa dezavantajlarını... Leyla Alaton'un yanıtlarına bayıldım. "Bizim cinsten olsa olsa daha az spekülatör çıkabilir" demiş ve eklemiş: "Hiç kadın olarak bir fark olabileceğini düşünmedim. Cinsiyete bağlı bir durum olabileceğini sanmıyorum. Kadın erkek farkından çok misyon farkı olabileceğini düşünüyorum. Her alanda olduğu gibi değerlerimizin, dünya görüşümüzün, estetik anlayışımızın, cinsel kimliğimizin önünde olduğuna inanıyorum."
Alaton, yeni bir iş gördüğünüzde dikkati nesi çeker sorusunu ise şöyle yanıtlamış: "Dejavu duygusunun olmaması, durdurması, düşündürmesi, muhakkak 'emek' olması beni genelde çeken noktalar...."
Bu sorunun içinde Charles Saatchi'nin de yanıtı var: Saatchi'nin bir işin dikkatini çekmesi için 100 defa gördüğü bir işi hatırlatmaması gerekiyor. Leyla Alaton'un yanı sıra ekte yer alan diğer koleksiyonerlerin içinde genç Elgiz, Ayda Elgiz de bulunuyor. Elgiz, ikinci kuşak koleksiyoner olmanın inceliklerini anlatmış. Bir sürpriz isim de Mehveş Arıburnu. Galeri Mana'nın sahibesi Arıburnu'nu bu söyleşi sayesinde yakından tanımak mümkün. Arıburnu, koleksiyoner kimliğiyle birlikte götürdüğü galericiliğe bir kimlik daha katmış sözleriyle: "Hem galerici, hem koleksiyoner hem de müşteriyim" demiş. Arıburnu'nun Londra'daki evindeki koleksiyonunda Joseph Kosuth, Mona Hatoum, Marina Abramovich, Robin Rhode gibi isimler yer alıyor. İlk göz ağrısı ise meğer bir Anselm Kiefer'miş. Ve bu sıralar en çok Gerhard Richter almak istiyormuş.
Ebru Özdemir, de ekin koleksiyon yapan mutlularından... Özdemir, kadın koleksiyoner olarak kadın sanatçıları toplamasıyla tanınıyor. Özdemir, Neşe Erdok'la başlamış macerasına... Özellikle yabancı sanatçı almadığını da belirtmiş söyleşide.
Doğrusu Türkiye bu çağdaş kadın koleksiyonerleriyle gurur duymalı.