Beyoğlu Sahaf Festivali'nde vakit geçirmek gibisi yoktu. Baskısı tükenmiş Sanat Dünyamız'dan Negatif dergilerine kadar her şeyi bulmak mümkündü.
Ajda Pekkan'ın 45'likleri gözümün önünde kapışıldı.
Masumiyet Müzesi'nde olmadı ama Künstlerhaus Stuttgart'ta oldu: Adnan Yıldız, 60 başvuru içinden Künstlerhaus Stuttgart'ın yeni direktörü olarak seçildi.
Yıldız, Orhan Pamuk'la anlaşamadığı için Masumiyet Müzesi'nden ayrılmıştı. Bir süredir Berlin'de yaşıyordu.
Yazdığım bazı temennilerim gerçek oluyor. Fulya Erdemci, bu yılki Venedik Bienali'nin Türkiye pavyonunun küratörü oldu.
Erdemci'yi seçen danışma kurulunda Başak Şenova, Emre Baykal, Ali Akay ve Levent Çalıkoğlu bulunuyordu.
Bir başka temennim Erdemci'nin bir gün gelip İstanbul bienalinin küratörlüğünü yapmasıdır doğrusu...
İzmir Port kapsamında Serhan Ada ve Oruç Aruoba, İzmir'deki Fransız kültür merkezinde İzmir'in havasını, suyunu konuştular...
Oruç Aruoba'ya göre İzmir'in farkı daha taksi şoförlerinde kendini gösteriyor.
İzmirli şoföre günaydın dediğinde günaydın diyor. Gülümsüyor.
İstanbullu günaydın demeden nereye diye soruyor... Günaydın da nereye, gibilerinden...
Necmi Sönmez'in küratörlüğünü yaptığı İzmir Port sergisinin İranlı misafirlerinden Simin Keramati'yi yakından tanıdım.
Keramati, video performanslarında ısrarla kendi bedeni ve yüzünden yola çıktığını söylüyor.
Sönmez'in sergisi, 1951 tarihli bir Tütün Deposu'nda gerçekleşti.
İzmir belediyesi her ne kadar sergiyi desteklediğini ifade etse de sergi için binayı temizleyen, boyayan, yan binadan hortumlarla su ve elektrik çeken K2'nin kurucusu kahraman Ayşegül Kurtel'den başkası değildi.
Tütün Deposu'ndaki açılışa saatler kala Erinç Seymen bir iş daha yapmaya karar vererek sergi duvarına eliyle Muterland yazdı.
Sessizlik Fırtına başlıklı sergi için Füsun Onur özel olarak bir yerleştirme gerçekleştirdi.
Serginin ruhunda başta Güneş Terkol'un perdeleri olmak üzere ne fırtınalar saklıydı...
Açılışta tütün deposunun geniş katlarını dolduran genç kalabalık bu fırtınaları keşfetmekte gecikmeyecekti...