ABD Uzay ve Havacılık Dairesinden (NASA) bilim adamları, Dünya'yı çevreleyen iç radyasyon kuşağının, parçacık yükü ve elektron hızı bakımından düşünüldüğünden çok daha zayıf olduğunu belirledi.
NASA'nın "Van Allen Kuşakları" adı verilen, Dünya'yı çevreleyen iki halka biçimli radyasyon bölgesinin incelenmesi için 2012 yılında uzaya yolladığı iki keşif aracının yaptığı son ölçümlerde, radyoaktif tehlike arz eden yüksek hızlı ve enerjili elektronların iç Van Allen halkasında yok denilecek kadar seyrek olduğu tespit edildi.
Güneş rüzgarlarının sürüklediği parçacıkların Dünya'nın manyetik alanına yakalanmasıyla oluşan ve atmosferi Güneş ışınlarının yaydığı radyasyondan koruyan kuşaklarda ölçümler yapan keşif araçları, Manyetik Elektron ve İyon Spektometresi (MagEIS) denilen ölçüm tekniği sayesinde ilk kez radyoaktiviteyi yaratan süper-hızlı elektronlar ile yüksek enerjili protonları ayırt edebildi.
"ELEKTRON VARLIĞI NEREDEYSE YOK HÜKMÜNDE"
Bilim adamları bu sayede iç halkanın daha önce sanıldığı gibi yüksek hızlı sert elektronlar yerine, enerji bakımından düşük elektronlarla, yüksek enerjili protonlardan oluştuğunu saptadı.
Araştırmacılar, önceki ölçümlerin protonların yarattığı kirlenme nedeniyle yanıltıcı sonuçlar verdiğine dikkati çekti.
Dünyanın üzerinde ilki 640 ila 9 bin 600 kilometre arasında, diğeri ise 13 bin ila 58 bin kilometre arasında iki halka meydana getiren Van Allen kuşaklarının elektron yükünün Dünya'nın maruz kaldığı jeo-manyetik fırtınalarla arttığını belirten bilim adamları, fırtınalar sırasında dış halkadan iç halkaya doğru olan yüksek hızdaki elektron transferi dışında, olağan koşullarda iç halkadaki yüklü elektron varlığının neredeyse yok hükmünde olduğunu ifade etti.
