Silikon tabanlı depolama biraz daha geliştiriliyor, daha güçlü ve daha küçük çözümler çıkıyor. Yine de pil teknolojisi gibi çıkmaza doğru ilerlemeye başladı ve çok küçük boyutlarda asla var olmadı.
Dünyadaki bazı araştırmacılar son zamanlarda hafıza veya depolama geleceğinin teknolojide değil, biyolojide olabileceğini gösterdi. Mesela insanlık tarihinin DNA içinde saklandığını düşünün. Yapılan çalışmalar bakteri kolonilerini bilgi depolayan varlıklara dönüştürdü. Bir başka deyişle biyolojik sabit diskler de diyebiliriz.
Daha önce bazı araştırmacılar canlı hücre içine 11 bit veri saklamayı başarmıştı (İki tane alfanümerik karakter için kabaca gerekli alan). Yeni teknik ise verinin boyutunu 100 byte'a çıkardı, yani depolama kapasitesinde 73 kat artış demek. Basitçe örneklersek bir cümleyi kodlamak için gerekli depolama alanı diyebiliriz. Harvard Üniversitesi'nden genetikçi Seth Shipman, konuyla ilgili yaptığı açıklamada, bakteri hücresinin genomuna doğrudan yazmak için doğanın kendi yöntemlerini kullandıklarını söyledi.
Bakteri çoğaldıkça bilgi de kopyalanabilir olacak, bilim insanları koloni bakterilerinden herhangi birini kullanarak, diledikleri zaman saklanan veriyi okuyabilir. Araştırmacılar DNA depolama çalışmasında genetik dizinin içine kod şeklinde bilgi ekledi, ama bu çalışmada farklı araçlarla farklı bir yol seçildi. Özellikle CRISPR olarak bilinen devrimci gen düzenleme tekniği kullanıldı. CRISPR, bakteriler tarafından kullanılan doğal bir savunma sistemi. Bununla birlikte farklı uzmanlar tekniğin biraz daha iyi hale getirilerek, boyutun arttırılacağını düşünüyor.
Hasan Uğur Nayır
