F.Bahçe ilk yarıda takım halinde hırslı bir mücadele ortaya koydu. Ancak sergilenen futbol kopuk kopuktu. Hücum girişimleri planlı programlı değildi. Kadro yapısını analiz ettiğimizde bu durum çok normaldi. Çünkü ilerideki 3 forvet de birbirlerini yeterince tanımadıklarından aralarında uyum sorunu vardı. Aynı şekilde orta sahanın ortasında Crespo'da da benzer bir durum yaşandı. F.Bahçe aslında 16. dakikada skor avantajı sağladıktan sonra elverişli saha içi ortamını bulmuştu. Çünkü Kasımpaşa artık o dakikadan itibaren ofansif futbola yönelmişti. Ama F.Bahçe bu avantajı ancak devre biterken ikinci golle değerlendirebildi. İkinci yarıda da benzer tablo vardı. Ancak Kasımpaşa'nın atakları ilk yarıya oranla daha tehlikeli oluyordu. Önce Altay, çok önemli bir kurtarış yaptı. Sonra da yenen golle fark bire indi. Ondan sonra Pereira'dan hamleler geldi. Kasımpaşa beraberlik için riskleri arttırdı. F.Bahçe sadece tek net pozisyon bulabildi. Sonuçta 3 puan biraz sıkıntılı da olsa kazanıldı. Yalnız bu maçtan sonra Pereira'nın çok iyi düşünüp doğru analizler yapması lazım. Örneğin 75 dakika açık oynayan rakibe karşı ani çıkışla üretkenlik yeterli olmadı. Zaten F.Bahçe iyi kapanan takımlara karşı ciddi pozisyon sıkıntısı çekiyor. Berisha ile Serdar Dursun'un birlikte ilk 11 görev almalarına bir anlam veremedim. Rossi'nin çıkması da yanlıştı. Takım savunmasında da erken skor avantajı sayesinde risk alınmamasına rağmen, önemli tehlikeler yaşanması Trabzon deplasmanı için en ciddi mesaj. En çok Ferdi'yi beğendim. Yalnız son pas ve ortalarda biraz daha dikkatli olması lazım. Berisha çok yer değiştirerek oynayayıp defansif görevini de yapmaya çalıştı. Bir gol atarak ilerleyen haftalar için moral buldu.