Galatasaray ilk 30 dakika topa sürekli sahip olup oyunu domine etti. Yoğun baskıda çok fazla duran top kazanıldı ama ilk maçtaki gibi etkili üretkenlik yoktu. Buna rağmen Diagne ile skor avantajı elde edildi. Sonra bir duran topla skora denge geldi ama Galatasaray, ikinci yarıya daha istekli daha hızlı başladı. Ardından hazırlanışı ve yapılışı çok güzel bir golle öne geçti. Feghouli de turu garantileyen golü attı. Sahanın yıldızı iki asist ve çok güzel bir gol atan, istekli oynayan Kerem Aktürkoğlu'ydu. Ondan sonra en çok Taylan'ı beğendim. Hollandalı sol bek Aanholt hiç hazır değil. Bu kadar düşüş içinde olmasını da yadırgadım doğrusu.
Fatih Terim'in iki çok önemli doğrusu vardı. Birincisi gücünü kaybetmiş Mohamed yerine Diagne'yi ilk 11'de tercih etmesiydi. İkincisi de devre arasında ilk maçtaki gibi gereksiz oyun değişikliklerine bir tane dahi gitmedi. Ben normal olarak maçlar öncesi neticeler hakkında iddialı yorumlar yapmam. Ama geçen haftaki maç yazımın başlığı 'Galatasaray bu takımı eler'di. Bunun nedenini de yazıda şöyle ifade etmiştim: "St.Johnstone, Muslera'nın kırmızı kartından sonra bir kişi fazla olmasına rağmen üç pas dahi yapamayan takım" diye.
Gelelim madalyonun öbür yüzüne… Kazanırken en önemli şey ders çıkarmaktır. Bu maç öncesi defansif açıdan bizim kafamıza ne takılabilirdi? İki şey; kaleye gelecek duran toplar veya çok basit kişisel hatalar… Bu ilk yarıda çok ciddi can yakabilirdi. Maç 0-0 iken büyük bir stoper hatasında rakip final pasını veremedi. Kaleci İsmail duran toptan çok hatalı bir gol yedi. Hemen sonrasında da Marcao'nun kırmızı kart görmesi gerekiyordu. Bunlar unutulmamalı…