Anderlecht bu sezon değişime uğramış, genç bir kadroya sahip... Maç başladığında kısa sürede gördük ki Anderlechtli futbolcular çabuk, cesur ve kolektif oynamaya çalışıyorlar. Bu tip bir takıma karşı öncelikle geride alan daraltmak şarttı çünkü Fenerbahçe oturmamış kadrosuyla korakor oynayamazdı. Rakip ataklarda doğru taktikle, takım halinde topun arkasına geçerek boşluk bırakmıyorlardı ama Anderlecht çok organize bir golle skor avantajı yakaladı. Hemen arkasından Frey golü kaçırınca işin zorluk derecesi artmıştı.
Bir de buna ikinci yarı başında yenen ikinci gol eklenince artık yeni bir kabus gecesi başlamak üzereydi. Hiç beklenmedik anda imdada Gerkens yetişti. Santra çevresinde hiç çevre kontrolü yapmadan kaleciye geri pas vermek isterken Frey'e asist yaptı.
O gol Fenerbahçe'ye bir anda moral depoladı. Genç rakibe de tedirginlik getirdi ve de Hasan Ali ile skor dengelendi.
Sonra Fenerbahçe tekrar geriyi kapatarak, kontrollü oynayarak skoru korudu.
Bu beraberlikle Spartak Trnava'nın da evinde Zagreb'e yenilmesiyle Fenerbahçe gruptan çıkmak için avantaj elde etti.
Gelelim Cocu'ya... Ligdeki kötü gidişe rağmen hala yanlışlarında ısrar ediyor.
Defalarca vurguladım, dünyada artık çift santrforla maça başlayan takım yok. Artı, uyum süreci yaşıyorum diyor. Önceleri 5'er adam değişik takım tertipleri çıkarıp bu konuda çelişki yaşıyordu. Trnava maçıyla birlikte 3'lü defans fikri ortaya çıktı. Halbuki Fenerbahçe takımı 3'lü defansa alışık bir takım değil. 4'lü defans uygulamasında da Neustadter ile Skrtel bir uyum yakalamıştı.
Şimdi bunların arasına Reyes'i alarak üçlüye dönmek hiç de akılcı değil. İlk gol de bu üçlünün uyumsuzluğundan kaynaklandı.