Dün gece tempolu ve karşılıklı ataklarla, topun sürekli sahanın bütününe yayıldığı bir ilk yarı izledik. Galatasaray'ın ofansif girişimlerinin odak noktası beklerin de katkıları ile kanat atakları idi. Buradan gelecek ortalarda Eren ve Feghouli'nin yanı sıra orta sahadan araya kaçacak sürpriz isimlerle pozisyonlar bulmaktı hedef. Latovlevici hem karşısındaki tehlikeli sprinter Serdar'ı kontrol ediyor, mümkün olduğunca da sol kulvarı hücumda kullanmaya çalışıyordu. Sağ kulvarda ise Mariano alışılmış aksiyonlarını sergileyemiyordu. Önündeki Rodrigues iki kez sağdan sıfıra indi, önce Tolga'ya sonra Feghouli'ye 'al da at' dedi. Ne var ki ikisi de zoru başardı.
Osmanlıspor ilk devre geride kazandığı her toptan sonra prese takılmayıp öne çıkabilince, ileride Aminu ve Serdar gibi sprinterlerini pozisyona sokabilecek elverişli ortamı da yakaladı. Ama bu tehlikeli girişimlerinden sonuç elde edemediler. Devre sonuna doğru Eren'in kafa ile yaptığı asistle de G.Saray kritik anda skor avantajını ele geçirdi.
İkinci yarıya başlarken bana göre; Terim yanlış bir değişiklik yaptı. Sezon başında da gündeme geldiği için birkaç kere vurgulamıştım: Fernando olmadığı zaman ön liberodaki birinci alternatif Selçuk'tur. Selçuk'un çıkmasıyla orta sahada Feghouli ve Belhanda'nın defansif yönleri yeterli olmadığı için bu bölgede oluşan boşluktan Osmanlıspor bayağı ciddi tehlikeler yaratsa da bunları değerlendiremedi. Özellikle de Tortol inanılmaz bir gol kaçırdı. Ondan sonra tam Galatasaray için işler kötü gidip Osmanlı da oyunun kontrolünü elinde tutarken İrfan Buz'un büyük hatası geldi.
Oyunun iki yönünü de oynayabilen başarılı orta saha Mehmet'i çıkartıp, Cikallasehi'yi alıp forveti fazlalaştırınca bütün saha içi dengeleri tekrar Galatasaray'a geçti. Ve bu sefer inanılmaz golleri Galatasaray kaçırmaya başladı; sonunda da Gomis ile ikinci golü buldular. Sonuçta da önemli bir üç puan alındı ve Fatih Terim, 3'te 3 yaptı. Üstelik de bazı önemli eksiklere rağmen. Ama Galatasaray'ın tecrübeli teknik patronu Fatih Terim'in de bir özelliği var: Oynamayan oyuncuları kazanması gibi. En canlı örnek de Eren Derdiyok...