Dün gece yine Fenerbahçe'nin alışılmış zevksiz, pozisyonsuz maçlarından birini izledik. Ama kazanılan üç puan, üçüncülük yarışı için kendilerine büyük avantaj getirdi. Gençlerbirliği'nin bilhassa bu tip maçlarda ana taktiği takım halinde topun arkasına geçip, alan daraltıp öncelikle rakibi oynatmamaktı. Ama oyuna tamamen riskli, ofansif bir anlayışla başladılar. Herhalde Ümit Özat, Fenerbahçe'yi gözüne kestirmiş ki böyle bir taktik vermiş!
Bir de maç başında tehlike yaratınca iyice heveslenip alışılmış düzeninin dışına çıktı Gençlerbirliği...
Bu anlayış Fenerbahçe için önemli bir avantajdı. Karşı alanda derin genişlikler buldular. Advocaat kısa sürede Alper'i sol kulvara çekip, Van Persie'yi 10 numara pozisyonuna getirdi. Alper'in üç önemli aksiyonun sonundaki pas yanlışları ise tehlikeli pozisyonları bitirdi. Kanatlar da çalışmadı çünkü ters ayaklı Hasan Ali sağ kanatta oynadığından ileriye hiç olumlu çıkış yapamadı. İsmail'in ise sadece bir girişimi oldu ama o da penaltıyla sonuçlandı. Devre biterken kalesine gelen duran topu kontratağa dönüştüren Gençlerbirliği'nin kazandığı frikikte Selçuk topa çok güzel vurunca Fenerbahçe skor dezavantajına da düştü.
İkinci yarıya ise Gençlerbirliği skor avantajını da arkasına alarak klasik düzenine dönerek başladı ama Fenerbahçe Van Persie ile çok erken skoru eşitledi. Ardından oyun kilitlenmişti. Ama Gençlerbirliği'nden Luccas Claro'nun yaptığı gereksiz penaltı ile Fenerbahçe 2-1 öne geçti. Sonra Gençlerbirliği yüklense de ön liberoda Mehmet Topal-Souza, defansta da deneyimli Skertel- Kjaer tandemi varken pozisyon bulması mümkün değildi; öyle de oldu.
Bu kadar kötü oynayan bir Sow'un 90 dakika nasıl sahada kaldığı gerçekten Advocaat'a sorulması gereken bir soru. Hakem Ümit Öztürk bana göre mükemmel bir yönetim gösterdi. Bütün kararları, bütün kartları ve verdiği kritik penaltı da doğruydu.