Dün Kadıköy'de seyir zevki düşük bir ilk yarı izledik.
Fenerbahçe cephesinde değişen bir şey yoktu. Rakip Antalyaspor, maç kendi sahasında. Bu yüzden son iki derbinin aksine ofansif ağırlıklı bir futbol sergilendi.
Ama kapalı savunmalara karşı yine üretkenlik yoktu.
Antalyaspor da bu yarıda Fenerbahçe'nin kısır futbolunu değerlendirecek hücum girişimlerinde bulunamadı. Bu yarıda karşılıklı iki pozisyon var. Bir tanesinde Emenike'nin kafa vuruşu çerçeveyi bulmadı.
Diğeri de Sandro'nun gollük kafa şutunu Volkan'ın kurtarışıydı...
İkinci yarının başında Antalyaspor yapılışı ve hazırlanışı güzel bir golle öne geçti. Ardından Fenerbahçe riskleri artırdı ama pozisyon sıkıntısı devam ediyordu. Buna karşılık Antalya Eto'o'nun yönlendirmesiyle etkili, gollük 5 tane kontratak yaptı; ama Volkan'ı aşamadılar.
Fenerbahçe'nin kale önü tehlikelerini göze alarak bütün risklerle hücumu düşünmesine rağmen sadece Alper'in kaleci Ferhat'ın ayağından dönen ile tek bir pozisyonu vardı.
Fenerbahçe ile ilgili her hafta aynı görüşü paylaşıyorum:
"Forvet yok." Lens gittikçe düşüş içinde.
Sadece duran toplarda vardı oyundan çıkana kadar. Sow hayalet gibi; değil koşmak, bir şeyler yapmak ayakta duracak hali yok.
Bir tek moralsiz ve maç eksiği olan Emenike bir şeyler yapmak için uğraştı. Dün oynamayan Van Persie zaten hiç bir şey yapmıyor.
Volkan Şen de melekelerini kaybetmiş, kendiyle kavga eden bir halde...
Fenerbahçe üst üste iki deplasman derbisinden mucize 4 puan aldı. Buna rağmen dün hava güzel ama 8 bin seyirci var tribünlerde.
Bu ne demek? Futbol hiç keyif vermiyor. Antalyaspor iyi bir takım. Rıza Çalımbay faal futbolculuğundaki mücadele gücünü Antalyaspor'a da aşılamış. Bırakalım diğer oyuncuları yaşlı kurt Eto'o'nun mücadele ve fizik gücü dahi çok önemli bir örnek. İki ön libero Charles ile Sandro'yu her maçta çok beğeniyorum.
Son paragraf bir kez daha Fenerbahçe forvetlerine; dün oynamayan Van Persie'de dahil: Bir kendilerine baksınlar bir de Samel Eto'o'ya...
