Fenerbahçe ilk 30 dakikada hırslı, tempolu ve rakibi baskı altında tutan bir futbol sergiledi. Ancak net pozisyon yoktu. Çünkü yeni kadroda bulunan uyumsuzluk açık şekilde gözüküyordu. Geri dörtlü bile fazlaca değişik oyunculardan kurulmuştu. Aykut Kocaman döneminden beri oturan pas trafiğine dayalı kontrollü anlayış, bu sene yerini çabuk, zaman zaman da kontrolsüz hücum girişimlerine bıraktı. Tabii ileride kaybedilen toplar takım savunması için ciddi bir tehlike işaretidir ama rakibin yetersiz kadro kapasitesi bunu cezalandıracak nitelikte değildi. Devrenin son 15 dakikasında Fenerbahçe durdu, oyun dengelendi. Bu arada da Ba'nın büyük hatası ile Eskişehirspor önemli bir fırsatı değerlendiremedi.
Üç dakikalık uzatmada Fenerbahçe rakip 18 önünde çok paslı bir set oyunu denedi. Sonunda da Hasan Ali'nin ortası, Sow'un kafasıyla golü buldu. Hemen ardından da Diego, Fernandao işbirliği ile fark ikiye çıktı. İkinci yarının tamamı bir lig maçından çok formalite maçı görüntüsündeydi. Eskişehirspor 10 kişi kaldıktan sonra Fenerbahçe işi çok fazla sıkı tutmadı. Fazla enerji harcamadan hücum teşebbüslerinde bulundu. İki net pozisyon kaçtı. Sonuçta da lige üç puan ile başlanmış oldu. Genel olarak takıma baktığımızda doğal olarak bekler beklediğim gibi kopuk kopuk bir futbol sergilendi. 10 numara pozisyonunda Diego istekli ve başarılıydı. Hasan Ali her zaman olduğu gibi sakin, dengeli ve bilinçliydi. Zorlanmadığı için stoperler üzerinde yorum yapmak mümkün değilse de Ba bana pek güven vermiyor. Sonradan oyuna giren Robin Van Persie'nin kalitesi belli, zamana ihtiyacı var. Fernandao ise sarı-lacivertli takımın ihtiyaç duyduğu bir santrafor tipi. Şu anda en önemli problem Nani'nin fiziki yetersizliği.
Eskişehirspor kapasitesi sınırlı kadrosu ile Kadıköy'de elinden geleni yaptı. Ama bu elde olan kadro ligde büyük sıkıntı yaşar.