Bu hafta iki tane maç oynandı. Öyle iki karşılaşma ki araya karbon kağıdı koy, hiç farkı yok birbirinden. İki şampiyonluğa oynayan takım ile düşme hattında oynayan iki takımın 90 dakikası... Antalyaspor daha katı defans yaptı. Kayserispor, onlara göre biraz daha oyuna girdi. Ama futbolu böyle oynarsanız kazanma şansınız azalıyor. Buradaki kilit olay, defans yapan takımın gol yemesi. Gol yiyene kadar inanılmaz direnç gösteriyorlar. Kayserispor da dün iyi dayandı. İlk penaltı tartışılabilir. Zaten bunu da Kayserispor'un genç kalecisi kurtardı. İkincisi ise tartışmasız penaltı. Kayserisporlu oyuncu, Beşiktaşlı futbolcunun bileğine basıyor. Hem de gereksiz yere... Siyah-beyazlı oyuncu topu ayağından çıkarmış, sen gelip ayağına basıyorsun. Zaten Kayserispor bu golden sonra ailece Beşiktaş'ın üstüne gidince kontradan golü yiyor. Liderlik mücadelesi girince hem Galatasaray'da hem Beşiktaş'ta oyun gerginliği var. Bu futbolcuların rahat hareket etmelerini engelliyor. Ama bu gerginlik çok erken. 21 takımlı bir lig oynanıyor. 3-4 maç üst üste kazanan yukarı çıkıyor, kaybeden aşağı iniyor. Sanki yüksek binalardaki hızlı asansörler gibi...
İyi mücadele oldu, tamam. Peki kalite var mıydı? Hayır... İnşallah bundan sonra böyle maçlar seyretmeyiz. Ne önceki akşam oynanan Antalyaspor-Galatasaray ne de dün akşamki Kayserispor-Beşiktaş maçları gibi. Son dakika oyundan atılan Kayserisporlu futbolcuları anlamak mümkün değil. Rakibin Beşiktaş değil ki. Sen düşmemeye oynayan bir takımsın, bu maç bitti. Bundan sonra oynanacak maçlara odaklan... Bunlar nasıl profesyonel anlamak mümkün değil.