F.Bahçe'nin 2. maçı... Rakip Hatayspor. Ligin yeni takımı... Çok fazla hücumu, hatta hiç fazla hücumu düşünmüyorlar. Arada pas yapıyorlar. Yani rakip takımı uyutuyorlar. 'Ninni yavrum ninni yavrum, uyutayım seni'. İyi peki ama bunu söylerken sen ne yapıyorsun F.Bahçe? Hiçbir şey ama hiçbir şey. Ne bir baskı var ne ikili mücadelelerde bir agresiflik var. Hatay derenin suyunu akıtıyor, F.Bahçe bu derenin mecrasını değiştireceğine, o da akıntıya gidiyor. Yani bu transferleri yapan F.Bahçe'yi uyuta uyuta 1 puanını alıyor.
Düşünün; Hatay son 15 dakikayı 9 kişi oynuyor. Hatay'ın orta sahadaki en iyi oyuncusu da çıkmışken. Peki hakemin hatası var mı? Hayır. İki Hatay'lı oyuncunun çift sarı karttan kırmızı görmesi, hakem kararı açısından son derece doğru iki karar. 11'e 11 Hatay, F.Bahçe'yi uyuttu. 9'a 11 gene uyuttu.
Erol Bulut, küçük takımlarda başarılı oldu kısmen. Ama dün bu maçı kenardan çözemiyorsan o zaman aynaya bakacaksın. Aslında Rize'deki maç da bunun aynısıydı. Bir buçuk Adana hakem yardımıyla kazandı Fenerbahçe. Ben 2 maçta da Fenerbahçe'de bir ışık göremedim. Eğer bu kadar iddia ile bırak ışığı, çok etkili farları yakman lazım. Sarı-lacivertli futbolcular sosyal sigortadan emekliler gibi futbol oynuyorlar. Kaybedilmiş bir şey yok ama görüntü kötü. Federasyondu, hakemdi, harcama limitini falan bırakın, Fenerbahçe bu tarz mücadeleyle futbol oynarsa taraftarın sabır limitini taşıracaklar. Daha sonra; ona buna sallayarak ayakta kalamazsın. Çeneyle futbol oynanmıyor. Nefesle, mücadeleyle, daha da önemlisi yürekle oynanıyor. Dün Fenerbahçeli futbolcularda o yüreği göremedim.