Karşımda 3 tane televizyon... 3 televizyonda 3 tane maç... Ligin en tepesini de en alttakini de ilgilendiriyor. Bazı pozisyonları kaçıyorsunuz ama öbür tarafa bakarken tekrarlarda onu yakalıyorsunuz.
Bu haftanın en kârlısı Başakşehir ile Galatasaray... Bunlar tepedeki kârlılar. Neden; Kasımpaşa ağaçtan düştü gibi... Malatya da 3 puan kaybetti. Zirveden biraz uzaklaştı. Sanki üst taraf şekilleniyor...
Alt taraf tam yanıyor. Bu 3 maçı seyrettiğimde en kötü takım benim eski takımım Ankaragücü... Diğer 5 takım da Ankaragücü'nden iyiler. Zaten Ankaragücü'nün ligde beyin üstü gitmesi de bunu gösteriyor. Ankaragücü Başkanı çok konuşuyor. Bazen de saçma sapan konuşuyor ve az iş yapıyor.
Fenerbahçe-Yeni Malatya tam bir mücadele maçı oldu. Sarı-lacivertliler Ersun ile beraber, fizik olarak biraz kımıldamaya başladılar. Bu gözüküyor ama tam hazırlar mı; hayır... Malatyaspor bayağı güçlü bir takım. Çok dengeli oynuyorlar. İstanbul'da büyüklerle oynuyorsan sinekten yağ çıkaracaksın. 80 ve 90. dakikalar arasında maçı alacak pozisyonlar geldi. Ama bencillik var ya bencillik... O galip gelmelerini engelledi. Büyük takımlarla dalga geçemezsin. Dün gece de öyle oldu. Atamayana atarlar misali sarı-lacivertliler çok önemli bir üç puan aldılar. Yalnız 3 puan mı; hayır... Büyük bir moral de kazandılar.
3 maçı da izlediğim için bazı pozisyonları kaçırmış olabilirim ama bir pozisyon var; Malatyalı oyuncunun suratına iki tane dirsek atılıyor. Hakem VAR'a gitmiyor. Yayıncı kuruluş da neredeyse 28 kilometre öteden lütfen gösterdi. O pozisyonu merak ediyorum. Fenerbahçe hepimize lazım... O tamam... Ama akıllarda bir şey kalmayacak.