Dün akşam Beşiktaş'ın gecesi oldu..
İlk yarıya baktığımızda oyun başlangıcı tam benim beklediğim gibiydi. Özellikle Galatasaray açısından rakibi orta sahada karşılayan, dengeli, kontrollü bir oyunla kazanmak isteyen bir Mustafa Denizli düşüncesi vardı.
Beşiktaş ise oyun alışkanlığı olan, tempolu, önde basan, çabuk atakları tercih eden bir anlayış içindeydi. G.Saray'ın bu tercihine bir mantık verebilirsiniz ama bu kadar pozisyon verirseniz bu oyunu 'doğru oynadım' diyemezsiniz. Çünkü ilk yarı tamamen Beşiktaş'ın istediği gibi geçti. Tempo yaptı, baskı kurdu, pozisyon üretti. İlk yarının bütününe baktığımızda ise Galatasaray'ın oyunu, kontrollü ve dengeli değil tamamen pasifize olmuş bir oyundu.
İkinci yarının başında biraz kımıldayan ve öne doğru gitme düşüncesinde bir Galatasaray vardı. Ama gelen gol bunun sonucunda değildi. Bütün hafta boyunca Tolga mı, Günay mı sorusunun cevabında Şenol Güneş, Günay'ı tercih etmişti. (Mecburiyetten mi, tercih mi tabii bu tartışılır) Gol Günay'ın çok büyük hatasıyla geldi. Futboldaki klasik söylemle o ana kadar Günay'a hiç iş düşmedi. Yediği golde kendi kendine iş çıkardı. O mesafeden o topa müdahale etme isteği ve ıskası Galatasaray'ı beklemediği bir anda 1-0 öne geçirdi.
Golden sonra kafalardaki soru ise şuydu. Beşiktaş demoralize mi olacak yoksa oyuna mı tutunacaktı? İkincisi oldu ve yine Muslera'nın hatası oyunu 1-1'e getirdi. Daha sonra oyun içinde kalan Beşiktaş kenardan Kerim ve Gökhan Töre'nin katılımlarıyla daha diri ve etkili oynamaya başladı. Gökhan da skoru 2-1'e getirdi. Gecenin özetinde, Beşiktaş net bir oyun üstünlüğü ve bunun getirisi olan skor üstünlüğüyle maçı kazandı.
Beşiktaş coşkuyla, tempoyla lige devam ederken, son yıllarda bu kadar pasifize olmuş bir Galatasaray izlememiştik. Bundan sonra ligin hikayesi G.Saray için çok daha dramatik olabilir... Mustafa hoca için de bir cümle söylemek gerekirse; artık Mustafa Denizli çizgisindeki bir teknik adam işini deneme-yanılma yoluyla değil, deneyimleriyle kotarabilmeli.