Hedefleri farklı iki takım... Çaykur Rizespor ateş hattının içinde, Trabzonspor ise Avrupa kupalarına katılabilme hesapları yapıyor. Futbol İngilizlerin deyimiyle tuhaf bir oyun...
Dünkü maçı seyrettikten sonra bunu bir kez daha gözlemledik.
Bütün bir maç süresince gol pozisyonları bulan, 11 korner atışı gerçekleştiren taraf Çaykur Rizespor oldu. Buna karşın attığı korner sayısı 1, gol pozisyonu üretme açısından da Rizespor'un gerisinde olan Trabzonspor, galip gelen taraf oldu. Bunda tabii ki en büyük pay kaleci Onur'undu. Milli ara Trabzonspor'a yaramamış. Yusuf Yazıcı ve Pereira'nın yokluğu bir takımı bu kadar etkilerse o zaman sorun çok fazla demektir.
Birlikte oynama düşüncesinin olmadığı, yardımlaşmadan uzak, kopuk kopuk, herkesin kendine göre bir şeyler yapma peşinde olduğu bir Trabzonspor vardı sahada. Olcay, Yusuf Yazıcı ve Pereira olmadığı için kendi görev yerini terk etti ve Rizespor'un atak girişimlerinin çoğu Olcay'ın olduğu kanattan geldi.
Bero, daha çok boş alan bulduğunda etkili. Pas organizasyonlarında hiç yok.
Bu maçta en büyük sorun ise topu önde tutamama oldu. Castillo, N'Doye ve Bero'nun yaptıkları top kayıplarından sonra, geri dönüşler de istenilen düzeylerde olmadığı için ikinci yarıda Rizespor çok yoğun bir baskı kurdu. Okay ve Onazi de savunmanın içine girdiklerinde dönen toplar rakip oyuncular tarafından rahatlıkla kazanıldı ve tekrar atak girişimi oldu. Rizespor'un çok adamla geldiği ve bütün riskleri aldığı sürelerde karşı ataklarda Trabzonspor adına yine her maç olduğu gibi üretkensizlik vardı.
Kenardan oyuna dahil olan oyuncular Rodallega, Yusuf Erdoğan ve Aytaç'ın daha fazla katkı yapmaları beklenirken, ortaya koydukları performansın da sorgulanması gerektiği düşüncesindeyim.
Alınan 3 puan doğaldır ki önemli. Fakat dünkü maçı göz önüne getirdiğimizde alınan 3 puanda en büyük payın Onur'da olduğunu belirtmek şart. İşin gerçeği böylesi bir maçta her zaman şans yanınızda olmaz.