Maç başladığında Trabzonspor için zorlu geçeceği belli olmuştu. Çünkü Başakşehir, oyunu kendi alanında kabul etti, hatları birbirine yakın kurdu, topun olduğu yerde çoğalarak ve alan daraltarak Trabzonspor'a boşluklar vermemeye çalıştı ve karşı ataklarda özellikle Visca ile etkili oldu. Trabzonspor'un, sezon başından beri böyle oynayan takımlara karşı sıkıntı yaşadığı bir gerçek. Bir de sakatlıklar ve cezalıları göz önüne getirdiğimizde gol pozisyonu üretmede etkisiz kalmaları doğaldı. Kapanan takımlara karşı en büyük silah, kenar ataklardaki beceridir. Eğer kenarlarda adam eksilten oyuncunuz yoksa rakibin savunma dengesini bozamayacağınız için duran top ve uzaktan atılan şutlar dışında gol pozisyonu üretemezsiniz. Nitekim Trabzonspor'un attığı üç golün ikisi duran top, biri de Özer'in uzaktan vurduğu şut ile gerçekleşti. Yenilen ilk gol Musa Nizam'ın hatası sonucunda geldi. İkinci golde ise kaleci Hakan'ın hatası vardı. Dün orta alanda her zaman olduğu gibi oyunu şekillendiren Mehmet Ekici'ydi. Attığı mükemmel frikik golünden başka tempoyu arttıran ve ofansif anlamda takıma en fazla katkı yapan oyuncu oldu. Aytaç ilk 11'de ikinci maçına çıktı. Orta alanda zaman zaman tek kalmasına rağmen mücadelesi ile ilerleyen zamanlarda daha fazla katkı yapacağı izlenimini verdi. Costant hala istenilen düzeye gelemiyor. Temposu düşük, sürekliliği yok. Maçın ikinci yarısında Trabzonspor üçüncü golü bulduktan sonra Başakşehir bütün riskleri aldı. Arkada büyük boşluklar bıraktı. Trabzonspor ise rakibi az adamla yakaladığı anlarda final pası yetersizliği ve oyuncu seçimi yanlışlığı yüzünden 4. golü bulamadı. Kupadan elenilmesinin ardından gelen üç puan hem üst sıralar için hem de hafta içi oynanacak Napoli maçı öncesi büyük moral değeri taşıyor.