Son yıllarda kendi tarihi için çok önemli olan büyük maçlarda istediği sonuçları alamayan Trabzonspor, dün nihayet bu özleme son verdi. Galatasaray karşısında aldıkları 3 puan ve oynadıkları oyunla camiaya bundan sonraki haftalar için büyük ümitler verdiklerini düşünüyorum. Maçtan önceki yazımda, böylesi maçlarda takımın kaderini belirleyen bölgenin orta alan olduğunu belirtmiştim. Prandelli, Sneijder gibi sezon başından beri takıma çok fazla katkı yapan oyuncusunu kenarda bırakarak Trabzon'un ekmeğine yağ sürdü.
Maçın ilk 15 dakikalık bölümünde oyunda üstünlüğü olan ve pozisyonlar bulan takım Galatasaray'dı. Trabzonspor ise savunmadan çıkarken çok fazla pas hatası yaptı ve orta alanda bir türlü organize olamadı. İlk yarının 15. dakikasından sonra ise özellikle Bosingwa takımı karşı kaleye taşıyan isimdi. Kendisine yaklaşan Özer'le bu alandan önemli atak girişimlerinde bulundu. Orta alanda Mehmet Ekici de özellikle ofansif anlamda kendi yeteneklerini sahaya yansıtarak Galatasaray kalesinde daha fazla görünen takımın Trabzonspor olmasını sağladı. Özer'in direkten dönen topundan başka iki pozisyondan da yararlanamadılar.
Ersun Yanal'ın Salih'i oyundan çıkartıp Fatih Atik'i orta alana alması doğru bir tercihti. Çünkü Salih'in ilk yarıda sarı kartı vardı.
Prandelli ise Umut'u oyuna alarak ikili forvete döndü. Ve orta alanda bütün üstünlük Trabzonspor'a geçti. Medjani ile kazanılan golden önce Cardozo'nun vurduğu topta kale içindeki Yekta'nın koluyla müdahale ettiği topa nasıl penaltı verilmez anlamak mümkün değil. Bu pozisyon hem penaltı hem de Yekta'ya kırmızı kart. Atılan ikinci gol ise bir çalışmanın ürünü... Kornerde ön direğe koşu yapan Papadopoulos'un çıkardığı topta yine Medjani ile kendilerini rahatlatan ikinci golü buldular. 2-0'dan sonra Trabzonspor, oyunu istediği gibi yönlendirdi ve Yusuf'la üçüncü golü atarak haklı bir galibiyet elde etti.