İlk 5 haftada istenilen sonuçlar alınmadığı için Mersin maçı Trabzon adına mutlak 3 puan alınması gereken bir maçtı. Maçın başlaması ile birlikte gördük ki Mersin oyunu kendi alanında kabul edip, karşı ataklarda pozisyon bulmayı amaçlayan bir oyun anlayışı içerisindeydi. Daha önceki maçlarda Trabzonspor'un, bilindiği gibi en büyük sorunu hücumdaki yetersizlikti. İlk yarıda yine bu konuda istenilen düzeye ulaşılmadığını gördük. Bana göre genelde ülke futbolunun özelde de Trabzonspor'un en büyük sorunu üçüncü bölgede üretimsizlik. Bunun en önemli nedeni orta alanda oynayan oyuncuların yana oynama alışkanlığının fazla olması. Öne oynamayı düşünen, dripling yaparak risk alan oyuncular gerekiyor. Trabzonspor'un orta sahasında Mehmet Ekici rakibi zorlayan, ofansif anlamda katkı yapmaya çalışan tek oyuncuydu. Duran toplar dışında Trabzonspor'un Cardozo'nun mükemmel pasıyla, Waris'in kafa şutundan başka gole yaklaştığı an olmadı.
İkinci yarıya başlarken ilk yarının son dakikalarında sakatlanarak oyunudan çıkan Mustafa Akbaş'ın yerine giren oyuncu Zeki Yavru oldu. Bana göre ise Halilhodzic bir risk alarak üçlü savunmaya dönüp, orta alana ofansif anlamda katkı yapan oyuncu alması gerekirdi. Trabzonspor'un 1-0 öne geçtiği gol yine duran toptan geldi. Golden sonra ise 10 kişi kalan rakip karşısında daha fazla üretken olunması gerekirken, Bosingwa'nın yaptığı hatayla Mersin penaltıdan beraberliği yakaladı.
Trabzonspor, 1-1'den sonra iki kenardan da savunmanın dengesini bozduklarında, gol pozisyonları ürettiler. Fakat kazandıkları gol yine duran toptan oldu. Cardozo ile kazanılan üçüncü gol ise bu sezon ilk kez kenardan atılan pastan gerçekleşti. Alınan 3-1'lik sonuç ve üç puan moral kazanması ve lige yeni bir başlangıç yapması için büyük önem taşıyor. Yalnız maçın genelini düşündüğümüzde oyunda eksiklikler bir hayli fazla.