Beşiktaş geçmiş yıllarda özellikle Avrupa'da farklı kaybettiği maçların ardından ağır depresyonlar yaşadı. Kimi zaman taraftar çok gerildi, kimi zaman yönetimler.
Deplasmanda Metalist Kharkiv'e 4-1 yenilince Türkiye'ye dönmeden teknik direktör arayışına giden yönetimleri de yaşanan acı tecrübeleri de takip edenler iyi hatırlar. İster hakem İskoç Thomson'un skandal yönetimi diyelim, ister Türkiye-Rusya yakınlaşmasından rahatsız olduğu için aşrı motive olmuş Ukraynalı Dinamo Kiev'in oyunu diyelim, isterse Beşiktaş'ın kötü oyununu gerekçe gözterelim 6-0 Beşiktaş gibi bir takım için çok ağır bir sonuç.. Depresyona sokacak kadar ağır bir travmaydı. Bu yüzden Bursaspor galibiyeti önemliydi. Psikolojik duvarları önce havalimanında sabahın köründe "Başın öne eğilmesin.." diyen taraftar yıktı. Sonra soğukkanlı yönetim tecrübeli teknik kadro... Quaresma'nın olmaması büyük bir eksiklik olsa da Sivok'un son anda sakatlanması Bursaspor için dezavantaja dönüştü. Batalla'nın önünü kesmek için Atina'nın yanına verilen Kaptan Necip bu taktik hamleyi boşa çıkarmadı. Alanı çok iyi kapattı. İlk yarı oyun kadar ve karşılıklı pozisyonlar dengeliydi.
İlk tehlikeli atağı geliştiren Bursa Deniz'le ilk bölümde yakaladığı fırsatı değerlendirse Beşiktaş'ın içinden çıkılmaz bir komaya itebilirdi. Bence kırılma anı buydu. İlk yarının sonlarında Aboubakar dışında kendini bulmuştu...
Beşiktaş 30'dan itibaren seri paslaşmalarla oyunu rakip alana yıkmayı başardı. Gecenin isimlerinden Gökhan Gönül ve Oğuzhan'ın düşürülmesi ile kazanılan iki peneltı da bunun ürünüydü...
Cenk Tosun penaltıları gole çevirerek hem takımını depresyona girmekten, hem de taraftarın gözünde tartışılan Aboubakar'ı bucak sırtından kurtardı..
Son şampiyon 3 puandan ötesini kazandı.
Hem inancını, moralini ve umutlarını tazeledi, hem de son şampiyon sıfatıyla Medipol Başakşehir'e bıraktığı zirveye yeniden oturdu.