Portekiz'in diktatörü Salazar ile İspanya'nın diktatörü Franco geçmişin karanlık dehlizlerinde anılsa da, "İnsanları "3F- Futbol, Fado, Fiesta ile uyuttum-kandırdım-yönettim" yaklaşımının günümüz dünyasında yönetenlere ilham verdiği yadsınamaz. Lizbon'da 'damardan' hissi veren etkileyici FADO müziğini çıplak sesten dinleme imkanı bulduk. Lizbon Teknik Direktörü Jesus ta yok "3.takımla çıkacağım" yok "Quaresma'yı istiyoruz" gibi söylemlerle farklı bir gündem uyutması denediğini, en iyi 11'ini sahaya sürünce net olarak gördük.
Beşiktaş'ın özellikle ilk yarı başta Gomez ve Olcay ile yakaladığı net pozisyonları sorumsuzca harcaması şaşılacak bir durumdu. Bu seviyede takıma bu kadar basit hatalar ve son vuruşlar hiç yakışmadı. İlk yarıda Quaresma'ya ne Gomez ne Olcay ayak uyduramadı. İkinci yarı Beşiktaş Quaresma'nın trivela asistiyle Gomez'le de golü bulan siyah-beyazlılar tarihi bir hata yaptı.
Uyuyan seyirciyi ve rakibi daha da uyutmak için oyunu soğutmak yerine anlamsız bir paniğin, dağınıklığın içine girdi. En iyi yaptıkları şeyi "seri paslaşarak ve oyunu daraltarak" yapmaları gerekeni yapmadılar. Tolga'nın ve defansın bakışları arasında Slimani'nin golüne ve takımı ateşlemesine fırsat verdiler. 1-0'dan hatta 1-1'den sonra "Yalnız kalan ve yorulan Atiba'nın yanında Veli ya da Necip'e ihtiyaç var" dediğimiz anlardı. 3-1'e getiren goller, Beşiktaş'ın gol yedikten sonra ne yapacağıyla ilgili bir kriz planının olmadığı gerçeğinin altını çizmekten öteye gitmedi. Beşiktaş acı bir şekilde elendi. Hiç kimse "Tamamen lig şampiyonluğuna konsantre oluruz" fikriyle teselli bulmasın. Öyle olsa bile Avrupa'da Beşiktaş'ın prestij kayıplarını telafi edemez. Takımda 3-4 haftadır dökülen 1-2 oyuncunun niye dinlendirilmediği gerçeğini değiştiremez... Bu hatalar, Tolgay'a güvenmeyenlerin ve kaleci transferi isteyenlerin elini güçlendirdi.