Beşiktaş, Akhisar karşısında oyunun önemli bölümünde temel bir yanlışın içine düştü. Çabuk gol bulma arzusu, topu çabuk kullanma hamlesine dönüştü. Bu durum bilinçli, kordineli atakların yerine zaman zaman uzun ama genelde şişirilmiş atakları beraberinde getirdi. Hiç kuskuşuz defansta adam paylaşımı ve pozisyon hatasını Mehmet Akyüz'le iyi değerlendiren Akhisar'ın bulduğu erken golün payı büyük. Ancak bu durumlarda stratejiyi teknik direktör belirler.
İlginç olan; Slaven Bilic tribünden gördüğüm kadar, bu temel hatanın farkındaydı. Bir-iki de uyarı yaptı. Kendisi ve takımı için yazık olan; bunu görmesine rağmen sözünü takımına dinletememiş, hatayı düzeltememiş ve 75 dakika tedbir alamamış olması.
Bir teknik adam için liderlik böyle anlarda başlıyor. Hissettiğim şu; bazen büyük fotoğrafı çizerken onu iyi görmek gerekiyor. Gerektiğinde bir kaç hamle, birkaç fırça darbesi gerekiyor. Ancak ihtiyacın olan ustalık gerilim anlarında çıkmıyorsa işte orada "fark" denilen ayrıntı ortaya çıkıyor.
Akhisar karşısındaki oyun tarzına ne kondisyon dayanır, ne de yürek! Dün gerilim altında Beşiktaş'ın enerjisi ancak tek gol bulmaya yetti. Artan forvet sayısı azalan orta saha oyuncusunun getirdiği güç kaybını telafi etmeye yetmedi.
Tolgay'ı çıkarıp gol bulmayı bütün golcüleri sahaya sürmekle çözeceğine inanmakta bir garabet. Son vuruşlardaki güçsüzlük sadece maç yorgunluğunun işareti değil aynı zamanda idman planlamasındaki yanlışı da göstermiyor mu?
Beşiktaş taraftarı dün acı içinde çöktü kaldı. Demba Ba'ya küçük ıslıklar duyulsa da Günay'ı tribine çağırıp alkışlayarak yarasına tuz bastı. Beşiktaşlı küçük şeylerle de mutlu olacağını, Günay da bile teselli bulacağını gösterdi. Ancak Beşiktaş büyük hedeflerin takımı olmak istiyorsa kendisi gibi büyük düşünenlerle bu hedeflerini gerçekleştirebilir. Gerisi yalan, duyguları ise tamamen talan.. Ne diyelim; çıkmayan candan umut kesilmez.

En yüksek not 7
Günay

En düşük not 5
Olcay