Cüneyt Çakır'ı insan olarak çok severim... Hakem olarak da zaten onu seven sevmiş... Dünya ve Avrupa'nın en iyi 3-5 hakeminden biri. Ama dün gece yaptıklarını, Türkiye'nin birçoğuna yedirebilir ve hata olarak kabul ettirebilir ama benim için asla hata değil, birbirini takip eden domino etkisi yaratan eyyamlar silsilesidir.
Daha maçın başında Janssen, Serdar Aziz'den topu net alıyor, faul filan yok. Golü de atıyor ama Cüneyt'e göre faul. İşte her şey burada başlıyor. Ardından yine ilk yarının ortalarında Denayer'in, Janssen'e bir hareketi var. Çok sert, kasıtlı ve yaralayıcı... Cüneyt bunu da sarı kartla geçiştiriyor. O da biliyor bunun kırmızı olduğunu ama 'takımlardan birini eksik bırakmayalım' diyor. Denayer'i atamadı ya yine ilk yarının sonlarında önce Neustadter sonra da Ozan'ın net sarı kartlık hareketlerini cezalandıramıyor. Sarı kartlar o kadar net ki Denayer'i atsa bunlara da rahatlıkla sarı kartını çıkartacak. İlk yarıda Galatasaray defansının kafasından gelen top Serdar Aziz'in kapalı koluna çarpıyor bu pozisyon penaltı değil karar doğru. İkinci yarının en kritik anı; Hasan Ali'nin pozisyonu. Hasan Ali topa atlıyor ama top açıktaki sol koluna çarpıyor. Daha doğrusu sol koluyla topun geçmesi engelleniyor. Karar penaltı olmalıydı. Ama Cüneyt kurnazlık yapıp, vücudunu sağa sola eğerek görmedim imajı yaratıyor ve yardımcı hakeminden yardım istiyor. Böylelikle de yardımcı hakem, otomatik olarak Galatasaray seyircisinin önüne atılıyor ve tribünden atılan bir cisimle yaralanıyor. O da biliyor penaltı olduğunu ama veremiyor. Akabinde de Belhanda'yı oyundan atıyor. Kameni- Belhanda ilişkisinde penaltı yok. Temas var ama penaltı değil. Burada da Belhanda'yı ikinci sarıdan atmasının yegane nedeni Fener'in gazını almak. Çünkü Denayer ilk devrede oyundan atılmamıştı. Bunlar bir kenara; yardımcı yaralanmış, oyuncu değişiklikleri var, 3 dakika gibi klasik bir uzatmayla maçı sonlandırıyor. Öyle bir maç yönetti ki şu anda takımlar kısmi olarak 'hakem' dese de fazla yüklenemiyorlar. Hakem tekniği açısından kötü bir gece ama takımlar hakemden çok mutsuz değiller. İşte dünya üzerindeki yeni sanat biçimi. Buna deneyimli, background'u çok güçlü bir hakemin "eşeği öpüp, belini incitmeme manasına gelen eyyamların kralı" denir.