İlk yarı bittiğinde Fenerbahçe için belki skor yoktu ama sahada işler iyi gidiyordu. Antalyaspor topu ayağına aldığında baskıyı ciddi şekilde hissediyor, yüzünü daha dönemeden rakibe teslim oluyordu. Oyun kuramadılar ve maçı kendi ceza alanlarının önünde çabuk çıkmak için fırsat bekleyerek geçirdiler. Pereira, sakatlıklar- yorgunluklar analiziyle, Helsinki maçının genç kahramanı Muhammed'e hak ettiği ödülü, ilk on bire yazarak verdi. Mesut kenardaydı, Sosa sahada. İrfan- Mesut ikilisinin oyun aklına alışmış bir kadronun, bu eksiği enerji ile kapattığına da tanık olduk. Sağ kanada tedbir alarak topu sola yönlendiren rakibin istediği oldu aslında. Ama buradan Valencia, Samatta ve Fenri ile sızma girişimleri de oldu. Samuel kaçırdı, Muhammed de.
İki kenar kornerlerinin, altı pasın yakın bölgesine kullanılması vardı. Ersun Yanal tedbirini almış, burayı kalabalık tutarak, arkayı da Boffin'e bırakarak önlemini almıştı. Çabuk oynamak ile acele etmek arasındaki fark, Antalyaspor defansının dengesiz anlarından pozisyon çıkartamadı. Bir tanesi hariç... 27'de Tisserand'ın söktüğü topu, Gustavo'nun filelere gönderdiğini izledik. Maçın hakemi pozisyonu devam ettirdi, yardımcısı ise faul olduğunu iddia etti. Halil Umut Meler VAR'a gitmedi, tertemiz gol güme gitti. Son dakikaların affedilmeyen bölümünde önce Antalyaspor'un golün burnunun dibinden geçmesinden saniyeler sonra, genç Arda'nın karıştırdı ortalığı, Zajc'ın plasesiyle gecenin rengi sarı-lacivert'e döndü. Sonrasında Mesut, Valencia ile birlikte ikinci golü yaptı. 60'dan sonra sahaya giren dört oyuncunun da iki gole direkt katkıları olduğunun da altını çizelim. Fenerbahçe değerli bir galibiyet aldı. Bunu takım coşkusuyla, arzusuyla başardılar. Transferlerin beklendiği geçiş sürecindeler ve kazanıyorlar.