Maç Fenerbahçe için ikinci yarıyla başladı. Bir dakika sürdü ve bitti
Kafa kafaya oynanan ilk 45'te karşılıklı pozisyonları, kaleci kurtarışları, direkten dönen topları izledik. Sezonun ilk maçında Fenerbahçe adına sahada yeni olan iki şey vardı; teknik direktör Vitor Pereira ve onun üçlü sistemi. Yeni transferler yoktu. Geçen seneden gelen zaaflarda veya hatalarda düzelme de yoktu. Samatta yine golleri kaçırıyor, topu ceza alanına etkili getiremiyor, uzak şutlar ile tehlikenin yanından geçiyorlardı.
Adana Demirspor da Akintola ile etkili kullandı kendi sağ kanadını. Ferdi'yi devre arasında Novak ile değiştirtecek kadar verimliydi. Altay ve Szalai'nin mükemmel performansları kaleyi golden uzak tutuyordu. Pereira iki doğru hamle yaptı. Daha 46 içindeyken İrfan Can'ı gol kulvarına Serdar Dursun soktu. Mesut Özil boş kaleye gönderdi, cazip asistle topu. Sonrasında ne sistem ne düzen ne kalabalık orta saha ne de ceza alanına çok adam sokma. Hiçbir şey kalmadı.
Fenerbahçe skorun peşine düşüp, sahasında beklemeye başladı ve baskıya karşı kendi ceza alanında kalabalık kaldı. 60'tan itibaren fizik olarak da geri gittiler. Pereira kulübeden diri isimlerle hamle yaptı. Sakatlanan Serdar'ın yerine Nazım'ı sahaya göndermesi de skoru tutmak istemesiydi.
Tek kaleye dönen maçta galibiyeti getiren; Ozan'ın da gelmesiyle birlikte defansın merkezini rüzgâr bile geçmeyecek şekilde kapatmaları oldu.
Sonuç; Pereira'nın bu oyunu geliştirmesini bekleyeceğiz. Bu kadar geçirgen kanatlarla her maçı bıçak sırtında oynayacaklar. Öne geçerlerse, problemlerini daha rahat çözecekler. Belhanda ve Gökhan İnler gibi defansif direnci düşük iki orta sahaya bile üstünlük sağlayamadılar. Bu nedenle İrfan-Mesut ikilisi, ekstra oyuncuların "ekstra" performanslarına ihtiyaçları var.