Bu maçla ilgili genel beklentim Trabzonspor'un Fenerbahçe'ye oranla daha çok oyuna hakim olacağı yönündeydi. Fakat erken gelen kırmızı kart oyunu tamamen bu şekle çevirdi. Fenerbahçe doğal olarak maçın diğer kısmını tamamen savunma pozisyonunda oynama mecburiyetinde kaldı. Büyük bir bölümünde de başarılı oldu. Bu etkili savunma karşısında Abdullah hoca da oyunu sürekli değiştirmeye çalıştı. Abdülkadir'i bazen ortada kullandı, Gervinho'nun yerini değiştirdi, Djaniny ile diğer oyuncuların bölgelerini değiştirmeye çalıştı. Yani oyunun içinde hem futbolcu değiştirerek hem de yerleriyle oynayarak Fenerbahçe'nin bu etkili savunmasını aşmaya çalıştı.
Cornelius oyuna girene kadar Fenerbahçe savunma planında başarılı oldu ve sahada istediği şekilde idare edebildi. En azından gol yemeden maçın sonunu görmeyi denedi. Fakat Cornelius'un merkez santrfora gelmesiyle Djaniny ile beraber önde iki tane yüksek oyuncunun varlığı Fenerbahçe'yi ciddi şekilde zorladı. Abdullah hocanın, Cornelius'u yüksek toplarda kullanma isteği, hedeflediği sonucu hem skor hem de oyun olarak getirdi.
Fenerbahçe'de bu zor oyun içinde öne çıkan bazı isimler var. Skora rağmen onların da hakkını vermek lazım. Sahada kaldığı süre içinde Valencia ve Ferdi ile tüm maç boyunca gösterdiği muazzam pefrormans ile Crespo Fenerbahçe'yi mücadele olarak ayakta tutan isimler oldu. Buna rağmen Trabzonspor iyi ve etkili bir takım olduğunu hem oyunu hem de etkili ve bireysel yetenekli futbolcularıyla gösterdi.
Bakasetas büyük bir oyun lideri. Hem oyunu yönetti hem de skoru belirledi. Trabzonspor'un galibiyetinin altındaki en büyük imzanın da sahibi oldu.