Futbolda evdeki hesap çarşıya uymuyor. İki kere iki dört de etmiyor. Beşiktaş aslında bu matematiği böyle işleyeceği iddiasıyla maça çıktı, haklıydı da... Kadroda sakat olan birçok oyuncu sahaya dönmüş, hatta kulübe tekrar zenginleşmişti. Bütün bunlar iyi bir sonucu da hayal ettiriyordu. Ama ötesine geçemedi.. Beklenti yaratan Ghezzal, Oğuzhan, Batshuayi, Larin, Atiba ve Alex gibi oyuncular bireysel performanslarının çok gerisinde kaldılar. Bunun yanında takım bütünlüğü de yoktu. Beşiktaş'ın agresif oyununa alışığız. Dinamik ve coşkulu oyununa da çok alışığız. Ama dün akşam rakibine daha fazla müsaade eden, kendi oyunundan çok uzakta olan Beşiktaş performansı sahadaydı.
Başakşehir tempoyu ne zaman istediyse yükseltti, ne zaman istediyse düşürdü. Özellikle Okaka'nın muazzam bireysel performansı Beşiktaş'ı oyun olarak da skor olarak da çok zorladı. Oyunun ilk yarısını zaten Beşiktaş adına es geçiyoruz. Sahada olan taraf yalnızca Başakşehir idi. Bunda Oğuzhan'ın, Atiba'nın, Güven'in ve Batsuhayi'nin çok düşük performanslarının etkisi oldu. İkinci yarıda doğal olarak Alex, Necip ve Larin değişikliği gelse de oyundaki değişim Beşiktaş'ın istediği ölçüde olmadı. Özellikle hücum arayışına çıkan bir takım olarak savunma arkasına verdiği pozisyonlarda yediği üst üste iki gol de Beşiktaş kadrosu adına çok affedilir bir şey değil. Bu maçın Beşiktaş açısından alınacak çok dersi var. Özellikle motivasyon ve coşku konusunda oyuncuların kendilerini sorgulamaları gerekiyor. Başakşehir'in coşkusu ve azmi Beşiktaş'ın üzerine çıkınca bunun farkı tabelaya da yansıdı.